라틴어 문장 검색

At vero si ad superpartientes animum convertamus eosque ordinatim secundum superiora praecepta disponamus, multiplices superpartientes ordinatim progenitos repperiemus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 49:1)
Ac de his quidem hactenus disserendum esse credidimus, ne vel infinita sectemur, vel circa res obscurissimas ingredientium animos detinentes ab utilioribus moraremur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 57:4)
Hinc igitur si quis ad alias inaequalitatis species animum tendat, eandem convenientiam intitubanter inveniet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum ad aequalitatem omnis inaequalitas reducatur 5:1)
tune ille es, ait, qui nostro quondam lacte nutritus, nostris educatus alimentis in uirilis animi robur euaseras?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:3)
Sentisne, inquit, haec atque animo illabuntur tuo an onos luras?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:1)
— Tum ego collecto in uires animo:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:4)
Atqui et tu insita nobis omnem rerum mortalium cupidinem de nostri animi sede pellebas et sub tuis oculis sacrilegio locum esse fas non erat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:3)
— Num me, inquit, fefellit abesse aliquid, per quod uelut hiante ualli robore in animum tuum perturbationum morbus inrepserit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:13)
ea tantum animi tui sicuti tu tibi fingis mutata peruertit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:3)
Uerum omnis subita mutatio rerum non sine quodam quasi fluctu contingit animorum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:8)
Postremo aequo animo toleres oportet quicquid intra fortunae aream geritur cum semel iugo eius colla summiseris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:29)
Quid si uberius de bonorum parte sumpsisti, quid si a te non tota discessi, quid si haec ipsa mei mutabilitas iusta tibi causa est sperandi meliora, tamen ne animo contabescas et intra commune omnibus regnum locatus proprio uiuere iure desideres?’
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:27)
itaque cum haec auribus insonare desierint insitus animum maeror praegrauat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:5)
Sic quoque perexile bonum est quod aequo animo feratur amissum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:14)
Num quicquam libero imperabis animo?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION