라틴어 문장 검색

nihil est aeternum in futuro absque praeterito, quia virtus quae potest facere durationem aeternam alicuius rei in futuro, ipsa potest fecisse durationem aeternam eiusdem rei in praeterito:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:2)
cum illa virtus sit intransmutabilis et semper se uno modo habens;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:3)
ergo per eandem virtutem potuit fuisse aeternus in praeterito.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:5)
<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)
ergo mundus habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:4)
res autem per totam durationem ad quam virtus sua essendi se extendit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:5)
aliquod agens, si ipsum est novum secundum substantiam suam, ipsum potest esse causa novi effectus, aut quia ipsum est aeternum secundum substantiam, novum tamen secundum aliquam virtutem vel situm - sicut apparet in corpore caeli - aut quia prius subiacebat impedimento, aut quia in subiecto ex quo agit, facta est nova dispositio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:6)
Et quia naturalis solum considerans virtutes causarum naturalium, dicit mundum et motum primum non [posse esse] novum, ex eis, fides autem christiana, considerans causam superiorem quam sit natura, dicit mundum posse esse novum ex illa, ideo non contradicunt in aliquo.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:8)
Et propter hoc idem quod modo dictum est, nec secunda pars scientiae astrorum ostendere potest mundum et motum primum esse novum, quia ex quo eosdem quos modo habent, possent habere motus stellae et coniunctiones et virtutes, etiam si mundus et motus primus esset aeternus, tunc etiam consimiles effectus facere possent in mundo inferiori eis quos modo faciunt, etiam si mundus et motus primus esset aeternus, ergo nec secunda pars scientiae astrorum potest ostendere motum primum et mundum esse novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 8 55:6)
Omne incorruptibile habet virtutem ut semper existat, si intelligas per hoc nomen incorruptibile quod, cum sit ens, non potest deficere neque per corruptionem - de qua loquitur Philosophus in fine I Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:2)
omne incorruptibile habet virtutem, ut semper existat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:7)
Si tamen aliquid sit ingenitum, non oportet quod propter hoc ipsum sit incorruptibile corruptione largius sumpta, quae scilicet est non [in materiam nec] in contrarium, sed in puram negationem, sicut potest corrumpi omne ens causatum circumscripta virtute conservantis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:4)
Et, quia iam tactum est quod omne ens [quod est] citra primum conservatur in esse virtute primi principii, ideo magis hoc declaretur.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:6)
Et, si intelligentia durat per virtutem primi principii, tunc multo magis omnia entia alia.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 67:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION