도구

도구

라틴어 문장 검색

Est alius cunctis uirtutibus absolutus sanctusque ac deo proximus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:6)
Remordet ne longa felicitate luxurient, alios duris [sinit] agitari ut uirtutes animi patientiae usu atque exercitatione confirment.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:4)
Nonnulli uenerandum saeculis nomen gloriosae pretio mortis emerunt, quidem suppliciis inexpugnabiles exemplum ceteris praetulerunt inuictam malis esse uirtutem;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:7)
Nam dum iniqua sibi a pessimis quidam perpeti uidentur, noxiorum odio flagrantes ad uirtutis frugem rediere, dum se eis dissimiles student esse quos oderant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:21)
— Ex his enim, ait, quae concessa sunt euenit eorum quidem qui uel sunt uel in possessione uel in prouectu uel in adeptione uirtutis omnem quaecumque sit bonam, in improbitate uero manentibus omnem pessimam esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:30)
Utriqueque enim huic quidem gloriae propagandae illi uero conformandae sapientiae difficultas ipsa materia est. Ex quo etiam uirtus uocatur, quod suis uiribus nitens non superetur aduersis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:33)
neque enim uos in prouectu positi uirtutis diffluere deliciis et emarcescere uoluptate uenistis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:34)
Nec uitia igitur nec uirtutes quicquam fuerint, sed omnium meritorum potius mixta atque indiscreta confusio;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:5)
Auersamini igitur uitia, colite uirtutes, ad rectas spes animum subleuate, humiles preces in excelsa porrigite.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:24)
ergo virtus caeli non facit durationem aeternam, ergo caelum non est aeternum, ergo nec totus mundus, cum mundus non praecedat caelum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 4:3)
nihil est aeternum in futuro absque praeterito, quia virtus quae potest facere durationem aeternam alicuius rei in futuro, ipsa potest fecisse durationem aeternam eiusdem rei in praeterito:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:2)
cum illa virtus sit intransmutabilis et semper se uno modo habens;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:3)
ergo per eandem virtutem potuit fuisse aeternus in praeterito.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:5)
<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION