라틴어 문장 검색

quia mathematicarum una pars est astrologia, et ipsa habet duas partes:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 8 55:2)
Avienus tribunus militum X legionis navem [ex] commeatu familia sua atque iumentis occupavisset neque militem unum ab Sicilia sustulisset, postero die de suggestu convocatis omnium legionum tribunis centurionibusque 'Maxime vellem' inquit 'homines suae petulantiae nimiaeque libertatis aliquando finem fecissent meaeque lenitatis modestiae patientiaeque rationem habuissent.
(카이사르, 아프리카 전기 54:2)
Aviene, quod in Italia milites populi Romani contra rem publicam instigasti rapinasque per municipia fecisti quodque mihi reique publicae inutilis fuisti et pro militibus tuam familiam iumentaque in naves imposuisti tuaque opera militibus tempore necessario res publica caret, ob eas res ignominiae causa ab exercitu meo te removeo hodieque ex Africa abesse et quantum pote proficisci iubeo.
(카이사르, 아프리카 전기 54:4)
- Verba uncis seclusa deliramentis astrologiae referta, ab aliquo sciolo ad marginem inepte scripta, ineptius in textum a librariis recepta sunt;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).72)
Multos enim iam memorabiles auctores comperi persuasum habere longo aevi situ qualitatem caeli statumque mutari, eorumque consultissimum astrologiae professorem Hipparchum prodidisse tempus fore, quo cardines mundi loco moverentur, idque etiam non spernendusauctor rei rusticaeSaserna videtur adcredidisse.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 1장 4:1)
Sed haec sive falsa seu vera ratio est, litteris astrologiae concedatur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 1장 5:2)
nam et quae pridie quam adessem inter eos dicta sunt Avieno mihi insinuante comperta sunt, et omnia scripto mandavi, ne quid subtraheret oblivio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 13:2)
Quos cum aspexisset obviamque processisset ac perblande salutavisset, conversus ad Furium Albinum, qui tum forte cum Avieno aderat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 16:1)
Hic, cum omnes quasi vetustatis promptuarium Albini memoriam laudavissent, Praetextatus Avienum videns Furio insursurrantem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 1:1)
Quidnam hoc est, mi Aviene, inquit, quod uni Albino indicatum clam ceteris esse velis?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 1:2)
Reliqua autem verba quae Avieno nostro nova visa sunt veterum nobis sunt testimoniis adferenda.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 17:1)
Tum Avienus aspiciens Servium:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 1:1)
Tum Avienus (ut ei interpellandi mos erat):
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:1)
Inter haec Avieni dicta Flavianus et Eustathius, par insigne amicitiae, ac minimo post Eusebius ingressi alacriorem fecere coetum, acceptaque ac reddita salutatione consederunt percontantes quidnam offenderint sermocinationis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 4:1)
Movet enim mihi Avienus noster nominis quaestionem, et ita originem eius efflagitat, tamquam fides ab eo generis exigenda sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION