도구

도구

라틴어 문장 검색

pater Priamus, rex Trōiae, et māter Hecuba eum vident ē mūrīs; fīlium vocant; Priamus clāmat:
트로이의 왕, 아버지 Priamus와 어머니 Hecuba는 성벽밖으로 그를 본다; 그들은 아들은 부른다; Priamus가 소리친다. (옥스포드 라틴 코스 1권, The death of Hector6)
omnēs prīncipēs convenīre iubet et ‘decem annos iam Troiam obsidemus,’ inquit;
모든 왕자들을 모이라고 명령하고는 말한다. '우리는 지금 10년동안 트로이를 포위하고 있다' (옥스포드 라틴 코스 1권, The fall of Troy3)
Graecī quī in īnsulā sunt nāvēs cōnscendunt et celeriter ad urbem Trōiam redeunt.
섬에 있는 그리스인들은 배를 타고 트로이의 도시로 빠르게 돌아온다. (옥스포드 라틴 코스 1권, The fall of Troy19)
diū terram quaerunt ubi novam Trōiam condere possunt; multōs labōrēs, multa perīcula subeunt; saepe dēspērat Aenēās.
그들은 새로운 트로이를 세울 수 있는 땅을 오랫동안 찾는다; 그들은 많은 역경과 많은 위험을 겪는다; 종종 Aeneas는 절망한다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Polyphemus2)
ubi cēna cōnfecta est, Dīdō ‘age,’ inquit, ‘Aenēā, nārrā nōbīs Trōiae cāsum et omnēs labōrēs Trōiānōrum.’
저녁 식사가 마쳐지자, Dido는 말한다. '자, Aeneas여, 우리에게 트로이의 몰락과 트로이 인들의 모든 역경을 말해주세요.' (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas27)
Aiunt quidam paucos post excidium Troiae fugitantes Graecos ubique loca haec occupasse tunc vacua.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 9장 5:1)
Et post interneciva certamina, ad usque finem diei protenta, cum iam noctis esset initium, per acervos caesorum et scaturigines sanguinis aegre defensum caligine tenebrarum extrahitur corpus, ut apud Troiam quondam super comite Thessali ducis exanimi socii Marte acerrimo conflixerunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 1장 9:1)
ibique congregata est synodus magna episcoporum Galliarum, Germanorum, Italorum in praesentia iamfati principis et missorum domni apostolici Adriani, quorum nomina haec sunt, Theofilactus et Stephanus episcopi.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 794 112:3)
civitas Ambrosii velut Troia stabat,
(ARCHIPOETA, IX47)
Eruet ille Argos Agamemnoniasque Mycenas Ipsumque Aeaciden, genus armipotentis Achilli, Ultus avos Troiae, templa intemerata Minervae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVI 15:2)
Altera ut mulctae mercatorum Italorum propter pecunias quae proveniebant ex mercibus suis venundatis in nativas regni merces non impensas fisco regio applicarentur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 20:5)
21. Haud multo post regis in Angliam reditum, misit ad Alphonsum filium promogenitum Ferdinandi regis Neapolitani ducem Calabriae insigne ordinis periscelidis, honorem quidem a duce ipso petitum, qui eum in oculos Italorum eveheret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 21:1)
Postremo, quia Italiam sine oppositione pervaserat, arma Italorum nimis despicire coepit, unde regnum Neapolitanum Italorum copiis minus instructum reliquit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 6:11)
Hoc etiam ipso tempore tam Maximilianus rex quam Carolus coeperunt a rege Henrico averso animo esse, alter in malam partem accipiens prohibitionem commercii cum Flandria, alter regi iam diffidens propter foedus nuper ictum cum Italis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 14:5)
6. Hoc anno, duodecimo scilicet regis, Alexander papa (qui maxime solitus est amare eos principes qui remotiores erant, et cum quibus minimum ei intercederet negotii) grato animo recolens regis ad foedus Italorum acceesionem propter defensionem Italiae, eum gladio consecrato et pileo quem vocant manutentionis per nuncium suum remundratus est.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 6:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION