-
potest quidem universaliter dici, quia et Pater Spiritus, et Filius spiritus, et Pater sanctus, et Filius sanctus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:21)
-
Multis exemplis dici possunt multarum rerum vocabula et universaliter poni, et proprie quibusdam rebus adhiberi.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:26)
-
Ex opposito, veritati falsitas inimicans stabat attentior, cujus facies turpitudinis nubilata fuligine, nulla in se naturae munera fatebatur, sed senectus faciem rugarum vallibus submittens, eam universaliter implicans collegerat.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 91:6)
-
Omnes ergo homines generaliter et universaliter in proximo sunt diligendi.
- (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 2:14)
-
reliquae omnes (quibus homines hactenus usi sunt) aberrationes sunt, nec debitis modis a rebus abstractae et excitatae.
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 35:3)
-
Nec minor est libido et aberratio in constituendis axiomatibus, quam in notionibus abstrahendis;
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 37:1)
-
Habet enim unusquisque (praeter aberrationes naturae humanae in genere) specum sive cavernam quandam individuam, quae lumen naturae frangit et corrumpit:
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 86:2)
-
At longe maximum impedimentum et aberratio intellectus humani provenit a stupore et incompetentia et fallaciis sensuum;
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 102:1)
-
Etiam illud manifesto liquet, currenti extra viam, quo habilior sit et velocior, eo majorem contingere aberrationem.
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 126:8)
-
atque reliquam varietatem ex impedimentis et aberrationibus naturae in opere suo conficiendo, aut ex diversarum specierum conflictu, et transplantatione alterius in alteram, provenire.
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:7)
-
Itaque, si finis scientiarum a nemine adhuc bene positus sit, non mirum est si in iis, quae sunt subordinata ad finem, sequatur aberatio.
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 181:14)
-
Itaque adest perpetuo, quando natura illa adest, atque eam universaliter affirmat, atque inest omni.
- (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 12:5)
-
Neque excessum quidem capit, aberrationem autem patitur.
- (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:8)
-
Hoc autem universaliter speculandum est. Si tetragonus tetragonum multiplicet, sine dubio tetragonus provenit;
- (보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:28)
-
Unde, si non esset alius modus fiendi nisi generatio, nihil universaliter esset factum.
- (Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 73:4)
