라틴어 문장 검색

Sed usus utriusque maxime per hiemem est et adhuc vere ante aestivos vapores, dum etiam vites et arbores ablaqueatae sunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 14장 3:2)
Nam vitis supina et velut recumbens in alveo deposita, postea quum ablaqueatur, vulneribus obnoxia est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 4장 2:1)
Nam dum exaltare fortius orbem ablaqueationis fossor studet, obliquam vitem plerumque sauciat et non numquam praecidit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 4장 2:2)
Nam post Idus Octobris, prius quam frigora invadant,vitis ablaqueanda est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 1:2)
Quare quicquid intra sesquipedem natum est, cum ablaqueaveris, recidendum est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 2:1)
Sed ablaqueare omnibus autumnis oportebit primo quinquennio, dum vitis convalescat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 8장 4:1)
Ablaqueationem deinde sequitur talis putatio, ut ex praecepto veterum auctorum vitis ad unam virgulam revocetur, duabus gemmis iuxta terram relictis.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 9장 1:1)
Nam illa, quam in Hispania hibernam appellant, cum terra vitibus detrahitur, et in media spatia interordiniorum confertur, supervacua nobis videtur, quia iam praecessit autumnalis ablaqueatio, quae et nudavit summas et ad inferiores radiculas transmisit hibernos imbres.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 14장 2:2)
Nam et autumnalis ablaqueatio sedulo facienda, nec minus vacantibus palis propagines applicandae;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 17장 2:3)
Quippe hiberno tempore ablaqueata fimo satiatur angusteque deputatus et inter quartum ac tertium pedem a terra viridissima parte corticis acuto mucrone ferramenti vulneratur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 22장 3:3)
Ac tamen cum est utique vinea recidenda, prius ablaqueare, deinde paulum infra terram convenit amputare, ut superiecta humus vim solis arceat et e radicibus novellos prorumpentes caules transmittat qui possint vel sua maritare statumina, vel siqua sunt vidua in propinquo, propaginibus vestire.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 22장 6:1)
Sed antiquissimum est, et ante haec ablaqueari vitem, radicesque summas vel suboles amputari;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 29장 10:7)
Quare utilius existimo, repleri quidem scrobes stirpe deposita, sed cum semina comprehenderint, statim post aequinoctium autumnale debere diligenter atque alte ablaqueari, et recisis radiculis, si quas in summo solo citaverint, post paucos dies obrui.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 5장 5:1)
Ubi vero iam corroborata fuerint,nihil dubium est, quin caelestibus aquis plurimum iuventus Itaque locis, quibus clementia hiemis permittit, adapertas vites relinquere et tota hieme ablaqueatas habere eas conveniet.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 5장 6:1)
Post aequinoctium autumnale ita sunt arbores ablaqueandae, ut a superiore parte, si olea in clivo sit, incilia excitentur, quae ad codicem deducant aquam.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION