라틴어 문장 검색

Quomodo diversas species uox induit una, Quam gravis accentus infra demittit, acutus Erigit, in gyrum fert circumflexus eandem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:27)
Et sic in quodam triclinio comparationis, tres potestatis gradus possumus invenire, ut, Dei potentia superlativa, naturae comparativa, hominis, positiva dicatur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:117)
sed pressimet æqualiter vel leniter et clare pronuntiata, ut suis quæque litteræsonis enuntientur, et unumquodque verbum legitimo accentu decoretur, necimmoderato clamore vociferetur, nec ostentationis causa frangatur oratio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 87:8)
Dato igitur aeneatorum accentu sollemniter signo ad pugnandum utrimque, magnis concursum est viribus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 36:1)
Cum itaque noctis plerumque processisset, aeneatorum accentu, signo dato progrediendi ad pugnam, ad arma concursum est:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 4장 22:1)
De epistula Valerii Probi grammatici ad Marcellum scripta super accentu nominum quorundam Poenicorum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VII 1:1)
Nullum enim vocabulum neutrum comparativum numero plurativo, recto casu, ante extremum ' a' habet ' i' litteram, sicuti 'meliora, maiora, graviora.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XXI 9:1)
' Proinde igitur 'plura,' non ' pluria,' dici convenit, ne contra formam perpetuam in comparativo 'i' littera sit ante extremum 'a'.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XXI 9:2)
Ex eo id quoque simul disces, si modo assequi poteris quod in ea epistula scriptum est,' pluria sive ' plura' absolutum esse et simplex, non, ut tibi videtur, comparativum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XXI 13:1)
Huius opinionis Sinnianae id quoque adiumentum est, quod complures cum dicimus, non comparative dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XXI 15:1)
Caesellius autem forte ῥαθυμότερον iunctura ista verborum captus quem cor dictum putavit et quem accentu acuto legit, quasi ad cor referretur, non ad Hannibalem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, II 12:1)
et quaedam itidem non incuriose tractata super aliarum vocum accentibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 1:2)
sane ego me nolo fortem perhiberi virum, causamque esse huic accentui dicebat, quod affatim non essent duae partes orationis, sed utraque pars in unam vocem coaluisset, sicuti in eo quoque quod exadversum dicimus secundam syllabam debere acui existimabat, quoniam una, non duae essent partes orationis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 4:5)
nam et adpotus cum dicimus et adprimus et adprime, intentio in his omnibus demonstratur, neque tamen ad particula satis commode accentu acuto pronuntiatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 8:1)
Summum autem tonum προσωͺδίαν acutam dicit et quem accentum nos dicimus voculationem appellat et casum interrogandi eum dicit, quem nunc nos genetivum dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION