도구

도구

라틴어 문장 검색

Geram vobis morem, et quae mihi occurrerint fugiendae, breviter annotabo.
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 2:14)
cujus vultum miserata deformem, quasi ad me crebrius declamantem [0442D], humanae speciei signaculo sigillavi, eamque honestis figurarum orphanam ornamentis, melioribus formatis vestibus honestavi?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:9)
Quoniam tuae postulationis rationem emeritam indecens est adimpletionis merito defraudari, tibi [0461D] singula vitia aequum est sigillatim notulis singularibus adnotari.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 46:1)
Sed quando primum intravit vel exivit, nubibus impedientibus minime adnotare potuimus.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 807 177:14)
, sicut in ipsius anni descriptione superius adnotatum est;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 825 309:3)
G. H. Pertz in editione principe codicem, apographum sane, sed unicum, fere ad litteram secutus, nonnisi perpauca emendavit neque nos multo plura correximus, cum nonnulla, quorum veram lectionem nonnisi annotare licuit, iam ab ipso annalista depravata videantur.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 8:1)
Nam proinde ut librum quemque in manus ceperam seu Graecum seu Latinum vel quid memoratu dignum audieram, ita quae libitum erat, cuius generis cumque erant, indistincte atque promisce annotabam eaque mihi ad subsidium memoriae quasi quoddam litterarum penus recondebam, ut quando usus venisset aut rei aut verbi, cuius me repens forte oblivio tenuisset, et libri ex quibus ea sumpseram non adessent, facile inde nobis inventu atque depromptu foret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, 머리말, 1장 2:2)
Aelium quoque Tuberonem libro Ad C. Oppium scripto occecurrit dixisse, Probus adnotavit et haec eius verba apposuit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IX 12:1)
speponderant scripsisse annotavit verbaque eius haec posuit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IX 13:2)
atque is rogat , uti sese audiat declamantem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XV 3:2)
Refert etiam plerasque sententias quas in declamandis controversiis lepide arguteque dictas putat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XVI 5:1)
Illud vero cumprimis apud Homerum veteres grammatici adnotaverunt, quod, cum dixisset quodam in loco κολοιούσ τε ψῆράσ τε, alio in loco, non ψηρῶν τε, set ψαρῶν dixit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXI 26:1)
T. CASTRICIUS, rhetoricae disciplinae doctor, qui habuit Romae locum principem declamandi ac docendi, summa vir auctoritate gravitateque et a divo Hadriano in mores atque litteras spectatus, cum me forte praesente, usus enim sum eo magistro, discipulos quosdam suos senatores vidisset die feriato tunicis et lacernis indutos et gallicis calciatos, Equidem, inquit, maluissem vos togatos esse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXII 2:1)
Capita autem locorum argumentorumque quibus usus est, quod eius meminisse potui, egressus ibi ex auditione propere adnotavi, eaque fuerunt ad hanc ferme sententiam:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 3:2)
DECLAMAVERAT Antonius Iulianus rhetor, praeterquam semper alias, tum vero nimium quantum delectabiliter et feliciter.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, I 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION