도구

도구

라틴어 문장 검색

et, si celerius defuncti fuerint, non habebunt spem nec in die agnitionis allocutionem:
일찍 죽는다 하여도 희망이 없고 심판 날에 아무 위안도 받지 못할 것이다. (불가타 성경, 지혜서, 3장18)
iam conformat tono tonum.
(ARCHIPOETA, II9)
Illic alauda quasi nobilis citharista, non studii artificio, sed naturae magisterio musicae perdocta scientiam, citharam praesentabat in ore, quae tonos in tenues subtilizans particulas, semi tonia in gumphos divisibiles dividebat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:116)
Tandem vero cum se invicem salutassent, et dux diu cum ipso Boemundo ageret, plurimisque blanditiis ei persuaderet, ut verbum imperatoris auditurus curiam intraret, Boemundus vero prorsus negaret, ac referret, nimium se imperatorem pertimescere, eo quod vir callidus et subdolus haberetur, [0421B] ad extremum victus bona promissione ducis et allocutione, fiducialiter palatium imperatoris introivit, in osculo pacis, et in omni gratia et honore susceptus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 36:3)
Sed plurimae aves fixae et immobiles permanserunt, cum multi pio amore illius innodati et familiari ejus allocutione delectati, cum eo ultra remanere decreverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 74:5)
- Allocutio regis ad Tankradum de reconciliationis gratia cum principibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 43:2)
Ibi in monte Sina monachos Deo servientes audiens commorari, ad eos per devexa montis causa orationis et allocutionis accelerare decrevit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 42:6)
Secunda vero allocutione debemus loqui dulciter et dulcia verba proferre.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 9:1)
Tertia vero allocutione debemus loqui molliter et molles responsioneshabere, nam ut idem ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 10:1)
Quarta vero allocutione debemus loqui pulchre et honeste et pulchra verbaproferre, turpibus penitus ommissis, nam dixit Beatus Paulus:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 11:1)
Quinta vero allocutione debemus loqui composite et verba composita et ornatadicere;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 12:1)
Sexta vero allocutione debemus loqui scienter, ut ea quæ proferimus certaet cognita sint í-- Unde quidem sapiens cum interrogatus esset ab alioquomodo posset optime dicere, respondit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 13:1)
Septima autem allocutione debemus loqui sapienter, sine dolo, fraude etmalitia, bona mente et intentione et sine alterius lesione;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 14:1)
sed credidi me non parum commendari deo a vobis, si ea quae munere illius facitis, cum adlocutionis nostrae memoria faciatis.
(아우구스티누스, 편지들, 15. (A. D. 398 Epist. XLVIII) Domino Dilecto et Exoptatissimo Fratri et Conpresbytero Eudoxio et Qui Tecum Sunt Fratribus Augustinus et Qui Mecum Sunt Fratres In Domino salutem 4:3)
Summum autem tonum προσωͺδίαν acutam dicit et quem accentum nos dicimus voculationem appellat et casum interrogandi eum dicit, quem nunc nos genetivum dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION