도구

도구

라틴어 문장 검색

Amorem amicitiae diximus esse principium.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:24)
et quid M. quoque Cicero de amore amicitiae senserit, cum ipsius verbis additum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , VI2)
quis est enim iste amor amicitiae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 70:3)
Fons et origo amicitiae amor est, nam amor sine amicitia esse potest, amicitia sine amore numquam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:9)
Itaque inter diversos amores et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque illuc:
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:3)
Sed ut tandem collationem hanc nostram, vel sole ruente claudamus, ab amore profectam amicitiam non dubitatis.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:31)
Longior autem Nepotis quam Fenestellae error est, nisi quis vult in animum inducere Nepotem, studio amoris et amicitiae adductum, amplificandae admirationis gratia quadriennium suppressisse, ut M. Cicero orationem florentissimam dixisse Pro Roscio admodum adulescens videretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVIII 6:1)
24. "Postremo omnibus notum facimus Deumque omnipotentem testamur, cum Deus cor charissimi consanguinei nostri regis Scotiae excitaverit quo huic caussae nostrae iustissimae in propria persona sua adesset, hoc ab eo factum esse absque alio pacto et promissio, aut etiam postulato, in praeiudicium coronae aut subditorum nostorum, sed contra, fida data ex parte dicti consanguinei nostri se, quandocunquem nos invenerit satis virium habere ad hostem nostrum debellandum (quod speramus brevi futurum) confestim pacifice in regnum suum reversurum, gloria tantum tam egregii incoepti contentum, uno cum vero et fido nostro amore et amicitia.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 24:1)
Dum per civitates alias iter faciebat Genetius, eadem amoris atque amicitiae pignora et indicia a civibus ubique accept.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.97)
quam ob rem id primum videamus, si placet, quatenus amor in amicitia progredi debeat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 47:1)
quae cum se extulit et ostendit suum lumen et idem aspexit agnovitque in alio, ad id se admovet vicissimque accipit illud, quod in altero est, ex quo exardescit sive amor sive amicitia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 127:3)
discite securi, quorum de pectore mixtae in longum coiere faces sanetusque pudicae servat amicitiae leges amor.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis58)
Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere, qui necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita, vel illicitur vel impellitur.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:40)
Per locutionem autem bonam coagulatur amor et in amicitiam cadit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 9:1)
Stoici vero et sapientem amaturum esse dicunt et amorem ipsum conatum amicitiae faciendae ex pulchritudinis specie definiunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 72:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION