라틴어 문장 검색

Pauper etiam, quamvis materialem avaritiam realiter exercere non valeat, intus tamen archetypam retinet parcitatem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:11)
Id verbum Caesellius Vindex in Commentario Lectionum Antiquarum ea figura scriptum dixit, qua ludibunda et ridibunda et errabunda dicitur ludens et ridens et errans.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XV 3:1)
Terentius autem Scaurus, divi Hadriani temporibus grammaticus vel nobilissimus, inter alia quae De Caeselli Erroribus conposuit, in hoc quoque verbo errasse eum scripsit, quod idem esse putaverit ludens et ludibunda, ridens et ridibunda, errans et errabunda.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XV 4:1)
Nam 'ludibunda,' inquit, et 'ridibunda' et 'errabunda' ea dicitur quae ludentem vel ridentem vel errantem agit aut simulat."
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XV 4:2)
Quin magis Scaurum oportuit, commentaria Caeselli criminantem, hoc ab eo praeteritum requirere, quod non dixerit an quid et quantulum differret a ludibundo ludens et ridibundo ridens et errabundo errans ceteraque quae horum sunt similia, an a principalibus verbis paulum aliquid distarent, et quam omnino vim haberet particula haec extrema eiusmodi vocabulis addita.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XV 6:1)
Cave auten, ne dum effigiem sculpas archetypum destruas.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:27)
Theologia quippe amorem nostri ipsius pro archetypum statuit, amorem proximi pro imitamento.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:28)
II, 42 et 17. Haud dubie omissae fuerunt a librario qui archetypum codicem descripsit - cf.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).207)
archetypo scriptum erat ni fallor defectio,idque seu a primo, seu ab altero librario in vocem dejectiomutatum est.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).458)
archetype scriptum erat sicut edidi;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).818)
nam perfectissimus horum, si quis Aristotelen similem vel Pittacon emit et iubet archetypos pluteum servare Cleanthas.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II2)
Phidias, cum Iovem Olympium fingeret, interrogatus, de quo exemplo divinam mutuaretur effigiem, respondit archetypum Iovis in his se tribus Homeri versibus invenisse:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 23:1)
Et re vera non poterat non in aliquibus minor videri, qui per omnem poesim suam hoc uno est praecipue usus archetypo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 40:2)
et sic fit ut videatur imago archetypo suo grandior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:5)
O quam me nimium probas amasque, Qui vis archetypas habere nugas!
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XI2)

SEARCH

MENU NAVIGATION