라틴어 문장 검색

filii alieni inveterati sunt contremuerunt in abditis suis.
이방인들이 기진맥진하여 그들의 성곽에서 떨며 나왔습니다. (불가타 성경, 시편, 18장46)
Cum ergo divisi essent alter ab altero, vocavit unum de eis et dixit ad eum: " Inveterate dierum malorum, nunc venerunt peccata tua, quae operabaris prius,
사람들이 그들을 따로 떼어 놓자, 다니엘이 그들 가운데 한 사람을 불러 말하였다. “악한 세월 속에 나이만 먹은 당신, 이제 지난날에 저지른 당신의 죄들이 드러났소. (불가타 성경, 다니엘서, 13장52)
iste propter amorem nominis Domini toto corpore gravibus sagittis horridus et medullitus asperitate tormentorum dilaniatus in confessione patienter perstitit, quam ad ultimum accepta capitali sententia finivit.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 13:5)
Ubi autem ipsa plenum habet petentem non amandi propositum, pulchre debet atque prudenter et curialiter ipsum suo sermone reiicere et eius animum nullius dicti asperitate turbare vel aliqua promissione suspendere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 37:5)
Cuius iter, gressus obstacula nulla retardant, Non strepitus, non ira maris, non uallis abyssus, Non iuga, non celsi preceps audacia montis Asperitasque uie saxis callosa, nec ipse Limitis ambages desertaque nescia gressus, Non rabies uenti, non imbribus hebria nubes, Non tonitrus horrenda lues, non nubilus aer Quin superos adeat, quin uisitet astra Deique Imbibat archanum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:3)
Cogitat, exquirit, studet, inuenit, eligit ergo Que uia, quis callis, que semita rectius ipsam Defferat ad superos archanaque regna Tonantis Vtque minus possit gressus uexare uiantis Limitis asperitas, pes scandala nesciat, immo Vt cicius possit munus complere quod instat, In quo percurrat celum, mare, sydera, currum Imperat excudi Sapiencia nec pede lento Affectum sequitur effectus, sed simul instant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 18:3)
Alcius exclamat reliquis Syrena tonantis Martis, sed cantus dulcedo remittitur ipsa Tempestate soni langens, minuitque fauorem Asperitas, uocisque rigor fert damna fauori.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 26:7)
Auribus arrisit per quem fit caetera cordis Saxea durities, mentisque liquescere durae Cogitur asperitas, propriumque fugare rigorem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 83:5)
Cum quaevis gratia nobilitatis blandiretur naturae, cum suis muneribus amicaretur prudentia, cumque magnanimitas erigeret, largitas erudiret, tamen, quia [0478B] universa massa modici fermenti asperitate laborabat, unius virtutis occidens, caeterarum virtutum orientem funditus nubilabat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:3)
Hi fratrum voce audita adhuc viventium, certabant vehementi studio scalam ascendere et urbem intrare, donec prae nimia pressura et pondere, moenia antiqua et inveterata, dissolutis saxis cum caemento, scissa sunt et diruta, sicque scala, retinaculo carens, prorsus humi corruit cum viris adhuc in ea consistentibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 40:2)
» His precibus et promissionibus donisque incolarum Baurim praefati principes placati, surrexerunt [0534A] cum universo exercitu Christianorum et rursum in littore maris viam insistunt per easdem fauces et asperitates scopulorum qui procellis maris semper illiduntur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 78:8)
Verum rex non ultra patriarchae responsionem et asperitatem ferens, et ipse dure et impatienter locutus fuisse perhibetur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 123:1)
Sicutenim aqua funtis et putei assidua et longa consuetudine semper melior efficitur,ita amor inveteratus semper novo melior invenitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 15:2)
Et nota quod sicut antiqua amicitia per longamconsuetudinem in habitum mentis sumpta ita congelatur quod quasi lapisclarus efficiatur, ita ira inveterata odium dicitur, et odium inveteratuma Deo in naturam convertitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 15:7)
Plurique enim qui benefitia asperitate verborumet superscilio in odium adducunt eo sermone, eaque superbia usi, ut impetrassepeniteas, dementia enim est corripere cui das, et inserere contumeliamdonis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 124:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION