라틴어 문장 검색

quem dicere digno non datur eloquio, nec si modo surgat Averno qui cantu flexit scopulos digitisque canoris compulit auritas ad plectrum currere silvas, cum starent Hebri latices cursuque ligato fluminis attoniti carmen magis unda sitiret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 33)
expresso vel qui complens de vellere pelvem inficiensque dehinc non tacto vellere terram firmasti Gedeona, tubis inserte canoris spiritus, et solo venit victoria cantu;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum4)
Isti sunt, quos constituit David super cantum domus Domini, ex quo collocata est arca;
계약 궤가 주님의 집에 자리 잡은 뒤에 다윗이 그곳에서 부르는 성가를 책임지라고 임명한 사람들은 이러하다. (불가타 성경, 역대기 상권, 6장16)
Et laudaverunt psallentes in vocibus suis, et magnus resonabat cantus suavitatis plenus.
그런 다음 시몬이 내려와 이스라엘 자손들의 온 회중을 향하여 손을 쳐들고 입술로 주님의 복을 빌어 주며 그분의 이름을 현양하였다. (불가타 성경, 집회서, 50장20)
Vigilate ergo; nescitis enim quando dominus domus veniat, sero an media nocte an galli cantu an mane;
그러니 깨어 있어라. 집주인이 언제 돌아올지, 저녁일지, 한밤중일지, 닭이 울 때일지, 새벽일지 너희가 모르기 때문이다. (불가타 성경, 마르코 복음서, 13장35)
Inveniet etiam ibidem, quod cum vinolenti adolescentes tibiarum etiam cantu, ut fit, instructi in litteris pudice fores frangerent, admonuisse tibicinem ut spondeum caneret dicitur Pythagoras.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 44:1)
Videbit iterum et quomodo Terpander atque Arion Lesbios atque Iones gravissimis morbis cantus eripuere praesidio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 44:3)
O qui canoro blandius Orpheo Vocale ducis carmen, et exitu Feliciore luctuosis Saepe animam revocas ab umbris, Jam seu solutos in numerum pedes Cogis, vel aegrum et vix animae tenax Corpus tueris, seu cadaver Luminibus penetras acutis;
(JOSEPHUS ADDISON, D. D. HANNES, INSIGNISSIMUM MEDICUM ET POETAM 1:1)
Pingunt ore liram, dum cantus imbibit istos Auditus, dulces offert sonus auribus escas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 14:2)
Quo cantu lapides mollescere, currere siluas, Flumina stare, feras mitescere, cedere lites Iussit Traïcius uates, fractoque rigore, Compulit Eumenides lacrimis Ditemque coegit Esse pium Furiasque suum nescire furorem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:6)
Quo cantu Tyrios montes in menia uertit Amphion, sic saxa domans quod nulla securis Edomuit rigidas cautes, quas sola domare Vox cythare potuit, tenuitque silencia ferrum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:7)
Que racio cur omne melos dulcesque sonorum Cantus non gignit uox una sed unio uocum, Dissimilis similisque sonus, diversus et idem, Vnicus et simplex, dupplex, difformis et alter;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:11)
Quo modo mutato se mutat musica cantu, Cum lacrimis risus, cum ludis seria texens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:12)
Nunc enarmonice resonat, nunc tristia fingens Ditonico cantu luget, nunc cromate ludit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:13)
Que uox ad uocem fit duppla uel in diapason Quis resonet cantus, uel quis sexqualter ad illum Sit sonus aut illi concors sonet in diapente;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION