도구

도구

라틴어 문장 검색

Patroclus, amīcus cārus, ad Achillem accēdit et ‘Trōiānī iam nāvēs incendunt,’ inquit.
친애하는 친구 Patroclus는 Achilles에게 다가와 말한다. '트로이 인들이 지금 배를 불 태우고 있어.' (옥스포드 라틴 코스 1권, Flavius' story: The seige of Troy18)
BETH. Plorans plorat in nocte, et lacrimae eius in maxillis eius; non est qui consoletur eam ex omnibus caris eius: omnes amici eius spreverunt eam et facti sunt ei inimici.
밤이면 울고 또 울어 뺨 위에 눈물이 그치지 않는구나. 그 모든 애인들 가운데 위로해 줄 자 하나 없고 벗들은 모두 그를 배반하여 원수가 되었다. (불가타 성경, 애가, 1장2)
Noli commutare amicum cum pecunia neque fratrem carissimum cum auro Ophir.
성실하게 일하는 종을 박대하지 말고 정성을 다하는 품팔이꾼을 박대하지 마라. (불가타 성경, 집회서, 7장20)
Et alibi, "Dapsilis interdum notis caris amicis."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 11:4)
Cara amica, ne quaeras quid sit, quiaadeo magnus dolor est quod nequeo dicere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:27)
Laudo tibi, cara amica, ut quam citius poteris huius miserearis et quodquaerit facias, ne et tu simili modo in canem muteris.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:41)
Is longe omnium amicorum carissimus erat regi:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 12장 19:1)
‘ō amīce cārissime, tū mihi novam spem praebuistī.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus amīcō veterī occurrit40)
Omnium Philotae amicorum hi carissimi fuerant, ad magna et honorata ministeria illius maxime suffragatione producti, memineratque rex, summo studio ab eo conciliatos sibi, nec dubitabat huius quoque ultimi consilii fuisse participes.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 1장 14:1)
Sed tibi tantus inest veteris respectus amici, Carior ut mea sit quam tua fama tibi.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XVIII2)
Tum Crassus 'equidem, quaecumque vos causa huc attulisset, laetarer, cum apud me viderem homines mihi carissimos et amicissimos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 15:1)
Carissime ergo discas amice et corporis pudicitiam conservare atque carnis voluptates animi superare virtute et tuum vas immaculatum Domino custodire.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 21:2)
Erat enim amarulenta dicacitate et lingua proterve mordaci, procax ac securus offensarum quas sine delectu cari vel non amici in se passim verbis odia serentibus provocabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 2:2)
Cum gravis extremas Vestinus duceret horas Et iam per Stygias esset iturus aquas, Ultima volventis oravit pensa sorores, Ut traherent parva stamina pulla mora, Iam sibi defunctus caris dum vivit amicis.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXIII1)
propera, caros nec differ amicos.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, LV Petaso2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION