라틴어 문장 검색

Bononiensis Rufa Rufulum fellat, uxor Meneni, saepe quam in sepulcretis vidistis ipso rapere de rogo cenam, cum devolutum ex igne prosequens panem ab semiraso tunderetur ustore.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 591)
sylva, insuper, parva, quae secundum ripas fluminis Potomac pertinet, Anglicanas, et Americanas bestias, tam feras, quam cicures, alit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.51)
Robora non desint misero, nec sordidus ustor.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:13)
Quod si cadaver exigis tuum scalpi, Sternatur Acori de triclinio lectus, Talassionem qui tuum decet solus, Ustorque taedas praeferat novae nuptae:
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII9)
dicit autem suem domesticum, quem cicurem vocant;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2553)
quod si hoc apparet in bestiis, volucribus nantibus agrestibus, cicuribus feris, primum ut se ipsae diligant - id enim pariter cum omni animante nascitur - deinde, ut requirant atque appetant ad quas se applicent eiusdem generis animantis - idque faciant desiderio et cum quadam similitudine amoris humani - quanto id magis in homine fit natura, qui et se ipse diligit et alterum anquirit, cuius animum ita cum suo misceat, ut efficiat paene unum ex duobus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 102:1)
quae vero et quam varia genera bestiarum vel cicurum vel ferarum, qui volucrium lapsus atque cantus, qui pecudum pastus, quae vita silvestrium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 99:1)
qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausurus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 33장 2:4)
namque alias bestias nantis aquarum incolas esse voluit, alias volucres caelo frui libero, serpentis quasdam, quasdam esse gradientis, earum ipsarum partim solivagas, partim congregatas, inmanis alias, quasdam autem cicures, non nullas abditas terraque tectas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 38:2)
at parte campi ex altera inmanem pyram texebat ustor fumidus pinu arida, sarmenta mixtim subdita et faeni struem spargens liquato rore ferventis picis, quo flamma pastu cresceret ferocius.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1357)

SEARCH

MENU NAVIGATION