도구

도구

라틴어 문장 검색

Pronomen enim, quis, in Scripturis sanctis, non pro impossibili, sed pro difficili semper accipitur, ut ibi:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:20)
Pronomen enim quis in Scripturis sanctis non pro impossibili, sed difficili ponitur, ut in "Generationem ejus" id est Christi, "quis enarrabit?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:3)
Non enim hoc pronomen quod est sui, relationem facere potest recte, nisi ubi res eadem non essentialitate tantum, sed etiam proprietate nititur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:4)
Cum subiecta notent, cur sic pronomina forme Dedignantur opem, cur demonstracio sola Subueniat formeque uicem compenset in illis;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:29)
cum Milesio, musicarum proportionum consonantes amicitias invenire;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:25)
Consonans autem in utroque numerus periculi, quia peccata etiam consonantia;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 13장 3:13)
Id ubi compositum est, a littera in i mutatur, sicuti fit in verbis insilio et incipio, atque i ita vim consonantis,capit, et idcirco ea syllaba productius latiusque paulo pronuntiata priorem syllabam brevem esse non patitur, sed reddit eam positu longam, proptereaque et numerus in versu et ratio in pronuntiatu manet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 9:2)
ob facilem compositionem quam sustinet cum consonantibus, aliquando duplicibus, aliquando triplicibus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 296:8)
Non dubito quin pronomen ei inseri debeat ante verbum fiat 1. 23. 219, 9 scabies vero est aspritudo cutis, Targa;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1217)
Quodsi enim quod pro pronomine habetur, insititia sunt haec verba, et quia supra jam dixerat Celsus σφαίριον lapidem haematitem continere, et quia haec dicendi ratio sermoni Celsiano repugnat;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1322)
VIII qui pronomen is omittunt.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1423)
Cum quibus et Trivisianos adducimus, qui more Brixianorum et finitimorum suorum u consonantem per f apocopando proferunt, puta nof pro ‘novem’ et vif pro ‘vivo’:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 130:3)
nam due consonantes extreme non sunt de sillaba precedente, et licet propriam vocalem non habeant, virtutem sillabe non tamen ammictunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:2)
amant namque antiqui per epexegesin dicere quod nos interposito pronomine exprimimus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 128)
ivnonis autem pro 'meum', nomen pro pronomine.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 482)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION