라틴어 문장 검색

Quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus infirmata est in paupertate virtus mea et ossa mea contabuerunt.
정녕 저의 생명은 근심으로, 저의 세월은 한숨으로 다해 가며 저의 죄로 기력은 빠지고 저의 뼈들은 쇠약해졌습니다. (불가타 성경, 시편, 31장11)
Genua mea infirmata sunt ieiunio et caro mea contabuit absque oleo.
저의 무릎은 단식으로 후들거리고 저의 살은 기름기 없이 말라 갑니다. (불가타 성경, 시편, 109장24)
ut, deficientibus pane et aqua, desoletur unusquisque cum fratre suo, et contabescant in iniquitatibus suis.
그들은 빵과 물이 모자라 하나같이 놀라면서, 자기들의 죄 때문에 스러져 갈 것이다.” (불가타 성경, 에제키엘서, 4장17)
Haec est vermis, cujus morsu morbi data mentis sanitas contabescit in saniem;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:3)
et ne multi inedia contabescerent, undarum magnitudine nusquam progredi permittente, lembis et scaphis copia suggerebatur abunde ciborum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 18:2)
Regulum captum ad ea quae in senatu Romae dixit, suadens ne captivi cum Carthaginiensibus permutarentur, id quoque addidisse, venenum sibi Carthaginienses dedisse, non praesentarium, sed eiusmodi quod mortem in diem proferret, eo consilio, ut viveret quidem tantisper quoad fieret permutatio, post autem grassante sensim veneno contabesceret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 2:2)
Quid si uberius de bonorum parte sumpsisti, quid si a te non tota discessi, quid si haec ipsa mei mutabilitas iusta tibi causa est sperandi meliora, tamen ne animo contabescas et intra commune omnibus regnum locatus proprio uiuere iure desideres?’
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:27)
pelles pro velis alutaeque tenuiter confectae, [hae] sive propter inopiam lini atque eius usus inscientiam, sive eo, quod est magis veri simile, quod tantas tempestates Oceani tantosque impetus ventorum sustineri ac tanta onera navium regi velis non satis commode posse arbitrabantur.
(카이사르, 갈리아 전기, 3권, 13장6)
Vere fumos, evaporante sanie, vitiantes exhalat, et inde vicine pecudes et inscie contabescunt, dum falsis illiciendo blanditiis et figmentis aggregat sibi finitimos et infatuat aggregatos.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:9)
felix et pulcer et acer, felix et sapiens et nobilis et generosus adpositam nigrae lunam subtexit alutae;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII91)
grande operae pretium est, ut tenso folle reverti inde domum possis tumidaque superbus aluta.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV97)
Rufe, vides illum subsellia prima terentem, Cuius et hinc lucet sardonychata manus Quaeque Tyron totiens epotavere lacernae Et toga non tactas vincere iussa nives, Cuius olet toto pinguis coma Marcellano Et splendent volso bracchia trita pilo, Non hesterna sedet lunata lingula planta, Coccina non laesum pingit aluta pedem, Et numerosa linunt stellantem splenia frontem.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXIX1)
Inguina succinctus nigra tibi servos aluta Stat, quotiens calidis tota foveris aquis.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXV1)
sed Phlogis ulcus habet, Ulcus habet Priami quod tendere possit alutam Quodque senem Pelian non sinat esse senem, Ulcus habet quod habere suam vult quisque puellam, Quod sanare Criton, non quod Hygia potest:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LX3)
Rupta cum pes vagus exit aluta Et subitus crassae decidit imber aquae Nec venit ablatis clamatus verna lacernis, Accedit gelidam servus ad auriculam Et 'Rogat ut secum cenes Laetorius' inquit.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXIX4)

SEARCH

MENU NAVIGATION