라틴어 문장 검색

Deus, qui das vindictas mih et subdis populos sub me liberator meus de inimicis meis iracundis;
하느님께서 내 원수를 갚아 주시고 백성들을 내 발아래 굴복시키셨다. (불가타 성경, 시편, 18장48)
Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites.
성을 잘 내는 사람은 싸움을 일으키고 분노에 더딘 이는 다툼을 가라앉힌다. (불가타 성경, 잠언, 15장18)
Melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda.
다투기 좋아하고 성 잘 내는 아내와 사는 것보다 황량한 땅에서 사는 것이 낫다. (불가타 성경, 잠언, 21장19)
Noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso,
화를 잘 내는 자와 사귀지 말고 성을 잘 내는 사람과 다니지 마라. (불가타 성경, 잠언, 22장24)
Vir iracundus provocat rixas; et, qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
화를 잘 내는 사람은 싸움을 일으키고 성을 잘 내는 자는 죄를 많이 짓는다. (불가타 성경, 잠언, 29장22)
Cum iracundo non facias rixam et cum ipso non eas in desertum, quoniam quasi nihil est ante illum sanguis, et, ubi non est adiutorium, elidet te.
아무에게나 네 마음을 드러내지 말고 그가 너에게 호의를 거두지 않게 하여라. (불가타 성경, 집회서, 8장19)
homo enim iracundus incendit litem, et vir peccator turbabit amicos et in medio pacem habentium immittet inimicitiam.
성급한 말싸움이 불길을 일으키고 조급한 말다툼이 피를 흘리게 한다. (불가타 성경, 집회서, 28장11)
Oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem, non superbum, non iracundum, non vinolentum, non percussorem, non turpis lucri cupidum,
사실 감독은 하느님의 관리인으로서 흠잡을 데가 없어야 합니다. 또한 거만하지 않고 쉽사리 화내지 않는 사람이어야 합니다. 술꾼이나 난폭한 사람이나 탐욕스러운 사람이 아니라, (불가타 성경, 티토에게 보낸 서간, 1장7)
/f.15rc/ Cum autem omnes earum vicini vehementer me culparent quod earum inopie minus quam possem et deberem consulerem, et facile id nostra saltem predicatione valerem, cepi sepius ad eas reverti, ut eis quoquomodo subvenirem.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 1:1)
culpamur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:5)
culpamur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:17)
sin autem genitum, duos filios affirmare [al. credere] culpamur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:20)
Quippe cum nulla sit in doctrina falsitas, nulla in verbis turpitudo, nonnulla de scientia utilitas, quis hoc dicendo aut docendo culpari mereatur, nisi causa venerit supradicta, potiori videlicet bono neglecto aut dimisso?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 11:7)
Non enim teste Tullio mediocriter errant, qui ex vitio hominis scientiam culpant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 12:5)
Unde et Lucifer ille qui mane oriebatur, tanto ad superbiendum pronior exstitit, quanto caeteris Angelicis spiritibus per sapientiae vel scientiae claritatem superior fuit, nec tamen ideo sapientiam ejus vel scientiam de naturis rerum cognoscendis quam a Deo acceperat, malam dici convenit, sed ille superbiendo illa male usus sit. Sic et cum quilibet de philosophia sua vel doctrina superbit, non ipsam scientiam culpare debemus propter adjunctum vitium, sed unumquodque secundum seipsum pensari convenit, ne forte indiscrete agentes, propheticam illam maledictionem incurramus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 12:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION