라틴어 문장 검색

In obsequiis vero vel blanditiis, suavis quaedam et honesta affabilitas assit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:11)
cui in affabilitatis obsequium quidam peregrinus adfuit, de viae hujus instantia requirens quid super hac audierit, aut quid primum sibi de hoc videatur quod tot regna, tot principes et universum genus Christianorum sub una intentione et [0501D] desiderio ad sepulcrum Domini nostri Jesu Christi, ad sanctam confluxerint civitatem Jerusalem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 76:4)
Ubi praecipua ubertate frumenti, uvarum, musti, olei et hordei fruentes, quindecim dierum spatium laetanter peregerunt, civibus urbis et peregrinis Pisanis ac Genuensibus omnem familiaritatis et affabilitatis mutuam gratiam exhibentibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 118:9)
sed in crastino, si ei quidquam remissius fuerit, in aspectu omnium se praesentare qui eum videre et cognoscere cupiebant, et tunc libenter velle perfrui eorum communi affabilitate.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 38:5)
quoniam hoc tempore, sicut pollicitus fuerat, peregrinis Venetiarum nulla affabilitate potuit communicare.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 38:7)
Baldewinus hos intuens viros horridos et squalidos, amica affabilitate eos compellat super omnibus quae de eis audierat, et vestibus pretiosis eos adornans de gente et cognatione eorum requirit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 79:5)
His promissionibus miser seductus et illectus, ad cava reversus cum veste pretiosa, omnia complicibus suis retulit de principis affabilitate ac largitate, et ampliora quam audisset, credens socios amotos et decollatos vivere, et missos ad tuendas ipsius Baldewini civitates.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 79:13)
Semper ergo discendum est, quia ut ait Seneca, "Dediscis, si nichil discis."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 6:21)
Et eciam Ovidius dixit, Intrat amor mentes usu, dediscitur usu.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 35:8)
Et iterum, "Hominescum se fortune naturam dediscunt."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 30:5)
Societas ejus, cui loqueris, est alterna affabilitas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 64:6)
et nisi hæc feceris, dedisces;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 72:10)
Dediscis, si nihil addiscis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 72:12)
Societasejus tui laqueus est, alternaque affabilitas despectio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 190:24)
Homines cum se fortunæpermittunt, naturam dediscunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION