라틴어 문장 검색

Tempore, quo diffluunt, arescunt et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo.
그러다가 더운 철이 오면 물은 없어지고 날이 뜨거워지면 그 자리에서 스러져 버리지. (불가타 성경, 욥기, 6장17)
Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris; cutis mea scinditur et diffluit.
내 살은 구더기와 흙먼지로 뒤덮이고 내 살갗은 갈라지고 곪아 흐른다네. (불가타 성경, 욥기, 7장5)
Diffluant tamquam aqua decurrens sicut fenum conculcatum arescant.
흘러내리는 물처럼 그들은 사라지고 그들이 화살을 당긴다 해도 무디어지게 하소서. (불가타 성경, 시편, 58장8)
et ibit per Iudam inundans et diffluens, usque ad collum veniet. Et erit extensio alarum eius implens latitudinem terrae tuae, o Emmanuel ".
그리하여 강물은 유다로 밀려들어 와 목까지 차게 되리라. 그 날개를 활짝 펴서 너의 땅을 온통 뒤덮으리라, 아, 임마누엘! (불가타 성경, 이사야서, 8장8)
sufficit enim, si amor alterum amantium sui roris pertingat afflatu et ex suae plenitudinis fonte initia praestet amandi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, B. 중류층 남자가 귀족여성과 나누는 이야기 5:43)
Olli grata quies et pax tranquilla verendum Composuit vultum, laetosque afflavit honores.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 11:3)
juvat ostentare recentes Ore cicatrices, et vulnera cruda, notasque Mucronum insignes, afflataque sulphure membra.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 12:2)
Scintillare polus, nunc fulgor lacteus omne Diffluere in coelum, longoque albescere tractu:
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 3:1)
Hec superum soboles gressus maturat in arcem Nature proprioque domum chorus afflat honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:4)
Nescia natiui choitus, equa flamine solo Edidit hunc, ignara maris, contenta mariti Aeris afflatu, Zephiro gravidata marito.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 10:7)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Non tamen irriguum minor afflat gratia fontem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:20)
Hoc doni titulo mundi Sapientia ditat Presignitque uirum, sed eum diuinius afflans, Ars diuina poli, ueri uia, nescia falsi, Ars que sola fide gaudet subnixa nec arte Nititur, humane fugiens racionis asilum, Gracius arrisit, animam cum celicus ignis In superis retineret adhuc splendorque serenes Aspiraret eius, nec nostras etheris imi Pressuras pateretur adhuc nec tedia mundi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 22:3)
Quod Natura creat, recreat noua gracia, formant Mores, informat uirtus, prudencia ditat, Preditat pietas, afflat decus, ornat honestas, Exornat racio, species presignit et omnis Virtutum cumulus eius concurrit in usum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:2)
Ergo Nobilitas dotes et munera profert, Fortuna dictante modum, iuuenemque beatum Nature dono, uirtutis munere, dote Electi, nulla peccati labe iacentem Afflat honore suo;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION