라틴어 문장 검색

maxime qui non nimium a tuis dissentiat moribus, nec a qualitate discordet.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:4)
Vix satis expressit uotum, cum uota iubentis Certatim complere student seseque sorores Accingunt operi nec mens discordat ab actu, Non a mente manus, sed eam delegat in actum Affectus mentis, manus ergo predicat extra Quod mens intus habet;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 22:2)
Hic superos ciues proprio precellit honore Virgo que proprium pariendi lege pudorem Non perdens, matris meruit cum uirgine nomen, In qua concordant duo nomina, lite sepulta, Que secum pugnare solent litesque mouere, Nec iam discordant mater uirgoque, sed ipsis Litibus exclusis, se pacis ad oscula uertunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 24:1)
facies discordat ab euo, Que iuuenile docet euum, contraque loquntur Cani, cum canis sic uultus gracia certat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:24)
Ense metens caput, a trunco diffibulat ora, Et merito caput a trunco discordat in illa Per quam lis, odium, rabies, dissensio, rixa Prima fuit, per quam primo conflictus et ire Primeuique metus et belli prima cupido.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 2:15)
Inimicum quidam suum, cum quo discordabat asperrime, commisisse in maiestatem turbulentius deferebat, imperatoreque dissimulante, eadem diebus continuis replicans, interrogatus ad ultimum, qui esset quem argueret, respondit municipem locupletem Quo audito princeps renidens Quibus indiciis ait ad hoc pervenisti?
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 9장 10:2)
Quo itidem spreto, quia procul agebat, ut aptus ad id quod quaerebatur atque conveniens, Valentinianus, nulla discordante sententia, numinis adspiratione caelestis electus est, agens scholam Scutariorum secundam, relictusque apud Ancyram, postea secuturus, ut ordinatum est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 1장 5:1)
Sed hunc quoque discordantis populi seditiones terruere cruentae, quas tale negotium excitarat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 11:2)
In his primus est coetus eorum, qui seminando diversa iurgia per vadimonia mille iactantur, viduarum postes et orborum limina deterentes, et aut inter discordantes amicos, aut propinquantes, vel affines, si simultatum levia senserint receptacula, odia struentes infesta:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 9:1)
His denique inter se discordantibus Nortmanni ultra mare positi, eorum audientes discordiam, navali evectione cum infinita multitudine mare transito Taruennam urbem Morinorum mediante mense Iulio igne et gladio vastaverunt, nemine sibi resistente.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVIIII 7:1)
Quod ubi Rothberto nuntiatum est, ascenso equo rediit in sua, atque ita omnes discordantes sine ullo effectu reversi sunt [unusquisque in sua].
(ANNALES VEDASTINI, Anno CM 64:8)
17. Quinetiam usu audaciores facti tandem tam contemptim et incuriose processerunt ut ne dimidiam illam partem (de qua diximus) faciei iusticiae retinerent ut per viam indictamenti procederent, sed praecepta sua et missivae passim volitabant ad homines comprehendendos et coram seipsis et aliis in aedibus suis privatis, colore scilicet commissionis suae, sistendos, ibique via quadam iusticiae summariae et irregulari per examinationem solam, absque duodecim virorum iudicio, caussas terminabant, potestatem sibi assumentes in his iustitiae latebris tam caussas coronae quam controversias civiles dirimendi.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 17:1)
Quid quod diuersarum gentium mores inter se atque instituta discordant, ut quod apud alios laude apud alios supplicio dignum iudicetur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:15)
Sic ergo apparet manifeste quod nulla est contradictio inter fidem christianam et philosophiam de aeternitate mundi, si praedicta diligenter inspicientur, sicut etiam manifestabimus, Deo auxiliante in caeteris quaestionibus, in quibus fides christiana et philosophia superficietenus et hominibus minus diligenter considerantibus videbuntur discordare.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 62:1)
Oppidani autem, simul Caesar castra contra ad oppidum posuit, discordare coeperunt, usque eo ut clamor in castra nostra perveniret, [rixa orta] fere inter Caesarianos et inter Pompeianos.
(카이사르, 히스파니아 전기 34:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION