라틴어 문장 검색

Cum semihiulco savio Meo puellum savior Dulcemque florem spiritus Duco ex aperto tramite, Anima male aegra et saucia Cucurrit ad labeas , Rictuinque in oris pervium Et labra pueri mollia, Rimata itineri transitus, Ut transiliret, nititur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 5:1)
Dum semiulco savio Meum puellum savior, Dulcemque florem spiritus Duco ex aperto tramite:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 17:2)
primordia vestra vix pauci meruere senes, metasque tenetis ante genas dulces quam flos iuvenilis inumbret oraque ridenti lanugine vestiat aetas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:29)
At Venus Ascanio placidam per membra quietem inrigat, et fotum gremio dea tollit in altos Idaliae lucos, ubi mollis amaracus illum floribus et dulci adspirans complectitur umbra.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 37:16)
Te quoque, nunc adamas, quondam fidissime parvo, Celmi, Iovi, largoque satos Curetas ab imbri et Crocon in parvos versum cum Smilace flores praetereo, dulcique animos novitate tenebo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 28:3)
iuvit aut amnis vagi pressisse ripas, caespite aut nudo leves duxisse somnos, sive fons largus citas defundit undas sive per flores novos fugiente dulcis murmurat rivo sonus.
(세네카, 파이드라 7:10)
O fons Bandusiae splendidior vitro, dulci digne mero non sine floribus, cras donaberis haedo, cui frons turgida cornibus primis et venerem et proelia destinat;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 131)
miserum vicino caespite alumnum - sic Parcae volvere - locat ponique negantis floribus adgestis et amico murmure dulces solatur lacrimas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권358)
Vere ager floribus depingitur et inter querulas aves psalmi dulcius decantabuntur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:6)
rure leuis uerno flores apis ingerit alueo, compleat ut dulci sedula melle fauos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 131)
apis nomen accepit scripturarum floribus pasta, Spiritus Sancti odore perfusa et dulces ambrosiae sucos prophetali ore conponens.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:5)
o quae fontibus integris gaudes, apricos necte flores, necte meo Lamiae coronam, Piplei dulcis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 262)
Si quando senseris exteriorem hominem florem adulescentiae suspirare et accepto cibo cum te in lectulo conpositam dulcis libidinum pompa concusserit, arripe scutum fidei, in quo ignitae diaboli extinguuntur sagittae.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:15)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
Apes, ut aiunt, debemus imitari, quae vagantur et flores ad mel faciendum idoneos carpunt, deinde quicquid attulere, disponunt ac per favos digerunt et, ut Vergilius noster ait, liquentia mella Stipant et dulci distendunt nectare cellas.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 84 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION