도구

도구

라틴어 문장 검색

Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie; praevenerunt me dies afflictionis.
속은 쉴 새 없이 끓어오르고 고통의 나날은 다가오네. (불가타 성경, 욥기, 30장27)
RES. Vide, Domine, quoniam tribulor; efferbuerunt viscera mea, subversum est cor meum in memetipsa, quoniam valde rebellis fui; foris orbavit me gladius et domi mors.
보소서, 주님, 곤경 속에 있는 저를. 제 속은 들끓고 제 마음은 안에서 뒤집히니 당신을 너무도 거역하였기 때문입니다. 밖에서는 칼이 자식들을 앗아 가고 집 안에는 죽음이 자리 잡고 있습니다. (불가타 성경, 애가, 1장20)
CAPH. Defecerunt prae lacrimis oculi mei, efferbuerunt viscera mea; effusum est in terra iecur meum super contritione filiae populi mei, cum deficeret parvulus et lactans in plateis oppidi.
나의 딸 백성이 파멸하고 도시의 광장에서 아이들과 젖먹이들이 죽어 가는 것을 보고 있자니 내 눈은 눈물로 멀어져 가고 내 속은 들끓으며 내 애간장은 땅바닥에 쏟아지는구나. (불가타 성경, 애가, 2장11)
pinguissimum pecus assume. Compone quoque struem lignorum sub ea; effervescant frusta eius, et coque ossa illius in medio eius.
양 떼에서 가장 좋은 것도 잡아넣고 그 밑에 장작을 쌓아 안에 든 뼈까지 삶아지도록 펄펄 끓여라. (불가타 성경, 에제키엘서, 24장5)
sufficit enim, si amor alterum amantium sui roris pertingat afflatu et ex suae plenitudinis fonte initia praestet amandi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, B. 중류층 남자가 귀족여성과 나누는 이야기 5:43)
Olli grata quies et pax tranquilla verendum Composuit vultum, laetosque afflavit honores.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 11:3)
juvat ostentare recentes Ore cicatrices, et vulnera cruda, notasque Mucronum insignes, afflataque sulphure membra.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 12:2)
Hec superum soboles gressus maturat in arcem Nature proprioque domum chorus afflat honore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:4)
Nescia natiui choitus, equa flamine solo Edidit hunc, ignara maris, contenta mariti Aeris afflatu, Zephiro gravidata marito.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 10:7)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Non tamen irriguum minor afflat gratia fontem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:20)
Hoc doni titulo mundi Sapientia ditat Presignitque uirum, sed eum diuinius afflans, Ars diuina poli, ueri uia, nescia falsi, Ars que sola fide gaudet subnixa nec arte Nititur, humane fugiens racionis asilum, Gracius arrisit, animam cum celicus ignis In superis retineret adhuc splendorque serenes Aspiraret eius, nec nostras etheris imi Pressuras pateretur adhuc nec tedia mundi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 22:3)
Quod Natura creat, recreat noua gracia, formant Mores, informat uirtus, prudencia ditat, Preditat pietas, afflat decus, ornat honestas, Exornat racio, species presignit et omnis Virtutum cumulus eius concurrit in usum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:2)
Ergo Nobilitas dotes et munera profert, Fortuna dictante modum, iuuenemque beatum Nature dono, uirtutis munere, dote Electi, nulla peccati labe iacentem Afflat honore suo;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:23)
Has ergo mouet illa preces et dulcibus afflat Verbis et phaleris dictorum palliat artem:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 16:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION