라틴어 문장 검색

Quorum quidem alter, Tanquelmus scilicet, in tantam se erexerit dementiam, ut se Dei Filium vocitari atque decantari, et a seducto populo, ut dicitur, templum aedificari sibi faceret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 24:5)
Quo exemplo terrigenas illos, non sinibus terrae emersos, sed exuberanti pernicitate credimus natos, qui quoniam inopini per varia visebantur, σπαρτοί vocitati, humo exsiluisse, vetustate rem fabulosius extollente, sunt aestimati.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 8장 11:1)
Et super auxiliariis quidem et trecentenis, cogendis ocius proficisci, Lupicinus conventus est solus, transisse ad Britannias nondum compertus, de Scutariis autem et Gentilibus excerpere quemque promptissimum, et ipse perducere Sintula iubetur, Caesaris stabuli tribunus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 4장 3:1)
hac causa Bospori vocitati, quod per eos quondam Inachi filia, mutata (ut poetae loquuntur) in bovem, ad mare Ionium permeavit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 8장 13:2)
Intra hunc circuitum Adiabena est, Assyria priscis temporibus vocitata, longaque assuetudine ad hoc translata vocabulum, ea re quod inter Onam et Tigridem sita, navigeros fluvios, adiri vado numquam potuit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 20:1)
scripta, velut Einhardi Vitam Karoli M., Reginonis chronographiam (sine continuatione), Annales Egmondanos (cum excerptis ex Reginonis chronico coniunctos), contineat.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 1:28)
numeratur, olim assuto, nunc male inserto, annales breves ex Xantensibus necnon ex Sigeberti chronico excerptos addidit, quos Pertz 'Annalium Xantensium Appendicem' inscripsit et l. c. p. 236.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 3:10)
Priora tam neglegenter aliunde excerpta, ut nonnumquam intellegi iam nequeant, nisi fontem ipsum adeas vel fragmenta quae praebent alio modo supplere coneris.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:8)
*̓απολέι¨οσ μάγοσ, και` ἐγω` ὑπ' αὐτοῦ μεμάγευμαι και` ἐρῶ. ἐλθε` τοίνυν προ`σ ἐμέ, ἕωσ ἔτι σωφρονῶ. haec ipsa uerba Rufinus quae Graece interposui sola excerpta et ab ordine suo seiugata quasi confessionem mulieris circumferens et Pontianum flentem per forum ductans uulgo ostendebat, ipsas mulieris litteras illatenus qua dixi legendas praebebat, cetera supra et infra scribta occultabat;
(아풀레이우스, 변명 80:3)
βουλομένην γάρ με δι' ἁ`σ εἶπον αἰτίασ γαμηθῆναι, αὐτο`σ ἔπεισασ τοῦτον ἀντι` πάντων αἱρεῖσθαι, θαυμάζων το`ν ἄνδρα και` σπουδάζων αὐτο`ν οἰκεῖον ὑμῖν δι' ἐμοῦ ποιεῖσθαι. νῦν δε` ὡσ κατοροι ἡμῶν κακοήθεισ σε ἀναπείθουσιν, αἰφνίδιον ἐγένετο *̓απολέι¨οσ μάγοσ, και` ἐγω` μεμάγευμαι ὑπ' αὐτοῦ και` ἐρῶ. ἐλθε` τοίνυν προ`σ ἐμέ, ἕωσ ἔτι σωφρονῶ. Oro te, Maxime, si litterae ita, ut partim uocales dicuntur, etiam propriam uocem usurparent, si uerba ita, ut poetae aiunt, pinnis apta uulgo uolarent, nonne, cum primum epistolam istam Rufinus mala fide excerperet, pauca legeret, multa et meliora sciens reticeret, nonne tunc ceterae litterae sceleste se detineri proclamassent, uerba suppressa de Rufini manibus foras euolassent, totum forum tumultu complessent:
(아풀레이우스, 변명 81:2)
nam de pastophoris unum conspexi statim praeter indicium pedis, cetero etiam statu itque habitu examussim nocturnae imagini congruentem,quem Asinium Marcellum vocitari cognovi postea, reformationis meae non alienum nomen.
(아풀레이우스, 변신, 11권 27:9)
Usi autem sumus ordine rerum fortuito, quem antea in excerpendo feceramus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, 머리말, 1장 2:1)
Sed ne consilium quidem in excerpendis notandisque rebus idem mihi, quod plerisque illis, fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, 머리말, 1장 11:1)
TIMAEUS in Historiis quas oratione Graeca de rebus populi Romani composuit, et M. Varro in Antiquitatibus Rerum Humanarum,terram Italiam de Graeco vocabulo appellatam scripserunt, quoniam boves Graeca vetere lingua ἰταλοί vocitati sint, quorum in Italia magna copia fuerit, bucetaque in ea terra gigni pascique solita sint complurima.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 2:1)
Fuerunt et aliae iisdem comitiis leges introductae bonae et sanae, ut prius dictum est, sed more nostro eas excerpimus quae naturae sunt minime vulgaris.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION