라틴어 문장 검색

Ab Herode Attico C. V. tempestive deprompta in quondam iactantem et gloriosum adulescentem, specie tantum philosophiae sectatorem, verba Epicteti Stoici, quibus festiviter a vero Stoico seiunxit vulgus nebulonum qui se Stoicos nuncuparent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, II 1:1)
quibus verbis Epictetus severe simul et festiviter seiunxit atque divisit a vero atque sincero Stoico, qui esset procul dubio ἀκώλυτοσ, ἀνανάγκαστοσ, ἀπαραπόδιστοσ, ἐλεύθεροσ, εὐπορῶν, εὐδαιμονῶν, vulgus κακῶν. ̓́Ακουε. aliud nebulonum hominum qui se Stoicos nuncuparent, atraque verborum et argutiarum fuligine ob oculos audientium iacta sanctissimae disciplinae nomen ementirentur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, II 8:2)
Tunc praetorem ei cuia res erat dixisse advocatum eum non habere, et cum is qui verba faciebat reclamasset ego illi V. C. supersum, respondisse praetorem festiviter tu plane superes, non ades.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXII 7:2)
Ut illum di perdant, primus qui horas repperit, Quique adeo primus statuit solarium, Qui mihi comminuit misero articulatim diem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 6:2)
Deliciarum vitium et mollities oculorum et corporis ab Arcesila philosopho cuidam obprobrata acerbe simul et festiviter.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, V 1:1)
Nam ubi est cum amico conquestus, quod ad se aegrotum non viseret, haec ibidem addit festiviter:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VIII 3:1)
hoc ubi non longum spatiumst unde illa profecta perveniat vox quaeque, necessest verba quoque ipsa plane exaudiri discernique articulatim;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 20:2)
Atque eadem Medea patrem patriamque fugiens, postquam pater adpropinquat iamque paene ut conprehendatur parat, puerum interea obtruncat membraque articulatim dividit perque agros passim dispergit corpus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 68:1)
nam condita et aucta probatur, collige de simili, sitne haec factura, creavit nempe manus Domini corpus mortale lutumque conposuit digitis, numquid manus articulatim est digesta Dei?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3280)
Em istic homo te articulatim concidit, senex, tuos servos.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 3, scene 484)

SEARCH

MENU NAVIGATION