도구

도구

라틴어 문장 검색

Hippocrates enim finitima provinciae Romanae primo furtivis excursionibus vastare coepit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 370:1)
Multis hominum milibus captis perterriti Bituriges; qui primum adventum potuerant effugere Romanorum, in finitimas civitates aut privatis hospitiis confisi aut societate consiliorum confugerant.
(카이사르, 갈리아 전기, 8권, 4장3)
Nam post urbem captam cum sedatus esset Gallicus motus, res publica vero esset ad tenue deducta, finitimi oportunitatem invadendi Romani nominis aucupati praefecerunt sibi Postumium Livium Fidenatium dictatorem, qui mandatis ad senatum missis postulavit ut, si vellent reliquias suae civitatis manere, matres familiae sibi et virgines dederentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 37:1)
belli Fidenatis contagione inritati Veientium animi et consanguinitate - nam Fidenates quoque Etrusci fuerunt - et quod ipsa propinquitas loci, si Romana arma omnibus infesta finitimis essent, stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 161:1)
nec iam auxilia, quorum adfatim erat, sed commeatus finitimis urbibus imperati morabantur Romanum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 301:2)
sed ingenia incolarum latrocinio laeta ut excursiones in finitimum agrum sociorum populi Romani facerent impulerant et vagos milites Romanos lixasque et mercatores exciperent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 330:2)
7. Apuli quoque vel sui acerbitate vel finitimorum suorum contiguitate, qui Romani et Marchiani sunt, turpiter barbarizant:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 104:1)
si sint duae roboris eiusdem in urbe gentes, deposcant haec Volscos sibi, illa Aequos, populo Romano tranquillam pacem agente omnes finitimos subigi populos posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 543:1)
circumsederi urbem Romanam ab invidia et odio finitimorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 67:1)
iam inde a puero patris contubernio Romanis quoque bellis, non finitimis tantum adsuetum, missum a patre in expeditiones multas variasque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 118:1)
sed deditionis nullam esse condicionem nisi armis traditis. Se id quod in Nerviis fecisset facturum finitimisque imperaturum ne quam dediticiis populi Romani iniuriam inferrent.
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 32장2)
iam res Romana adeo erat valida ut cuilibet finitimarum civitatum bello par esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 94:1)
legationes sociorum, a M. Atilio praetore in senatum introductae, querebantur uri ac vastari agros a finitimis Etruscis quod desciscere a populo Romano nollent, obtestabanturque patres conscriptos ut se a vi atque iniuria communium hostium tutarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 647:1)
sed cum una castra Romana intra fines, altera in finitima terra Etruria prope in conspectu habeant, si palam fiat auxiliis adiutum ab sese Poenum, extemplo infestos utrimque exercitus in agrum suum incursuros.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 78:2)
Caesari renuntiatur Helvetiis esse in animo per agrum Sequanorum et Haeduorum iter in Santonum fines facere, qui non longe a Tolosatium finibus absunt, quae civitas est in provincia. Id si fieret, intellegebat magno cum periculo provinciae futurum ut homines bellicosos, populi Romani inimicos, locis patentibus maximeque frumentariis finitimos haberet.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 10장1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION