도구

도구

라틴어 문장 검색

Garrulitas mulierum id solum novit celare, quod nescit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 68:6)
"Garrulitas mulierum id solumnovit celare, quod nescit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 24:15)
"Garrulitas mulierum id solum novitcelare, quod nescit, " similiter puto nullam, nec hic locum habere, namillud intelligitur de pessimis mulieribus garrulis et loquacibus, de quibusdici consuevit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 30:2)
modo garrulitatem eius audire cupio.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:26)
Dum illitteratus esset, tantae sapientiae fuit, ut aliqua, quae locutus est, in vulgo usque nunc pro sententia habeantur;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 12장 5:1)
29. Postquam istu duo, Flammockus et faber ferrarius, garrulitate sua, partim publice partim secreto aures populi implessent, et animus vulgi inclinatos et promptos ad consilia sua invenissent, se pro ductoribus populo offerebant donec alii viri eminentioris gradus a partibus suis se declararent, quod brevi fore dixerunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 29:1)
Postremo senectus earum obrepit, cum siccae et exhaustae sunt, manente tamen garrulitate.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 10:7)
[Qu]isquis erit lector, uitae sit ut amodo rector, Exteriora legat, sua semper et intima querat Et, quacumque uia ualet, instet in allegoria, Quae uinci monstrat leuius racione, quod obstat, Inmoderatarum quam garrulitate minarum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVI. De coruo et angue 17:24)
animi laxandi causa modo piscabatur hamo, modo talis aut ocellatis nucibusque ludebat cum pueris minutis, quos facie et garrulitate amabilis undique conquirebat, praecipue Mauros et Syros.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 83장 1:2)
3. Accipiunt enim prefati cives ab Ymolensibus lenitatem atque mollitiem, a Ferrarensibus vero et Mutinensibus aliqualem garrulitatem que proprie Lombardorum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 138:1)
nam proprie garrulitati assuefacti nullo modo possunt ad vulgare aulicum sine quadam acerbitate venire.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 139:2)
Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona Auctoris pereunt garrulitate sui.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LII8)
Offendor cunni garrulitate tui.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XVIII5)
Reclusis foribus grandes percidis, Amille, Et te deprendi, cum facis ista, cupis, Ne quid liberti narrent servique paterni Et niger obliqua garrulitate cliens.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXII1)
Nigidius de terris nam et Ligures, qui Appenninum tenuerunt, latrones, insidiosi, fallaces, mendaces, Cato originum cum de Liguribus loqueretur sed ipsi, unde oriundi sunt, exacta memoria inliterati mendacesque sunt et vera minus meminere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 7156)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION