라틴어 문장 검색

Dies ille vertatur in tenebras; non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
그날은 차라리 암흑이 되어 버려 위에서 하느님께서 찾지 않으시고 빛이 밝혀 주지도 말았으면. (불가타 성경, 욥기, 3장4)
illustra faciem tuam super servum tuum salvum me fac in misericordia tua.
당신 얼굴을 당신 종 위에 비추시고 당신 자애로 저를 구하소서. (불가타 성경, 시편, 31장17)
Deus, converte nos illustra faciem tuam, et salvi erimus.
하느님, 저희를 다시 일으켜 주소서. 당신 얼굴을 비추소서. 저희가 구원되리이다. (불가타 성경, 시편, 80장4)
Deus virtutum, converte nos illustra faciem tuam, et salvi erimus.
만군의 하느님, 저희를 다시 일으켜 주소서. 당신 얼굴을 비추소서. 저희가 구원되리이다. (불가타 성경, 시편, 80장8)
Domine, Deus virtutum, converte nos et illustra faciem tuam, et salvi erimus.
주 만군의 하느님, 저희를 다시 일으켜 주소서. 당신 얼굴을 비추소서. 저희가 구원되리이다. (불가타 성경, 시편, 80장20)
Illustrarunt fulgura eius orbem terrae vidit et contremuit terra.
그분의 번개가 누리를 비추니 땅이 보고 무서워 떠는구나. (불가타 성경, 시편, 97장4)
Cum ignem accenderet, domum suam fumo implebat, non luce illustrabat.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUANDO LAUDUNUM VENIT AD MAGISTRUM ANSELMUM 1:5)
ut per ea locutionum et eloquentiae generibus, atque argumentationum modis, aut naturis rerum praecognitis, quidquid ad intelligentiam vel decorem sacrae Scripturae, sive ad defendendam vel astruendam veritatem ejus pertinet, assequi valeamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 1:7)
) exorbitavero intelligentia vel locutione, ignoscat ille mihi, qui ex intentione opera pensat, parato semper ad satisfactionem de male dictis vel corrigendis vel delendis, cum quis me fidelium vel virtute rationis, vel auctoritate Scripturae correxerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:2)
Quod si etiam tam evangelica quam apostolica discutiamus dicta, intelligimus, juxta ipsius locutionis proprietatem, ea quae ad potentiam pertinent, Patri specialiter ascribi, ut hic quoque aperte colligi possit vocabulo Patris ipsam specialiter omnipotentiam designari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:3)
quae scilicet orationes ad solum Patrem locutionem dirigentes intendunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:12)
" Ex ipsa nostra locutione cognoscitis quia prius vox sonat ut Verbum postmodum possit audiri, Joannes ergo vocem se esse asserit, quia Verbum praecedit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:12)
Hanc autem intellectualem Dei locutionem, id est aeternam suae sapientiae ordinationem Augustinus De Civitate Dei lib. XVI, cap. 6 describens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:29)
Dei, inquit, ante factum suum, locutio sui ipsius facti est incommutabilis ratio, quae non habet sonum strepentem atque transeuntem, sed vim sempiterne manentem, et temporaliter operantem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:30)
Non enim de corporali locutione hoc accipi potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION