라틴어 문장 검색

Illa igitur magis appetens otii effeminari sterilibus, quam fructuosis exerceri laboribus, ferialis operationis exercitatione, negotiali praeposita, nimiae otiositatis desideriis coepit infantibiliter juvenisci.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:39)
est enim pleraque et sibi et nobis incongruens, sicut libro quem supra illa re composuimus declaratur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 6:2)
quibus Macri, illam alteram dissolutam atque etiam incongruentem vocant;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 19:3)
Patet incongruentia illius qui adversus animalium periturorum commercium pugnat, sed pro personarum commercio indifferens est, pauperes neglegit, vel est promptus ad alium hominem, sibi ingratum, delendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 122:2)
Christianae anthropologiae incongruens expositio effecit ut de hominis cum mundo consuetudine errata conceptio sustineretur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:3)
Ceterum, pericula non semper ad ipsam technicam sunt referenda, sed ad eius incongruentem aut immoderatam applicationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 174:2)
Alii sunt inertes nec statuunt suos mores mutare et fiunt incongruentes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 277:3)
alii, quia non omnium virtutum materia sit tota vita, sed pleraeque earum versentur in partibus, sicut iustitia, fortitudo, continentia propriis officiis et suo fine intelliguntur, rhetoricen quoque dicunt in una aliqua parte ponendam, eique locum in ethice negotialem adsignant id est πραγματικόν.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 336:2)
negotialem, quam πραγματικήν vocat, in qua de rebus ipsis quaeritur, remoto personarum , ut, Sitne liber qui est in assertione, an divitiae superbiam pariant, an iustum quid, an bonum sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 140:2)
an ille iuste hoc fecerit, vel bene nec me fallit, in primo Ciceronis rhetorico aliam esse loci negotialis interpretationem, cum ita scriptum sit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 140:4)
negotialis est, in qua, quid iris ex civili more et aequitate sit, consideratur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 141:1)
quod genus videtur Aristoteles atque eum secutus Theophrastus a parte negotiali, hoc est πραγματικῆͺ removisse totamque ad solos auditores relegasse, et id eius nominis, quod ab ostentatione ducitur, proprium est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 189:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION