라틴어 문장 검색

Memento novissimorum et desine inimicari,
종말을 생각하고 적개심을 버려라. 파멸과 죽음을 생각하고 계명에 충실하여라. (불가타 성경, 집회서, 28장6)
Haec pestis non solum plebeae vulgaritatis inimicatur hominibus, verum [0462D] etiam praelatorum superciliosas sibi facit inclinare cervices, quibus Bacchi gratiae non sufficiunt, quas in eum gratia naturae diffudit, verum etiam arundineam usurpantes attractionem;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 48:7)
Quare, in neutram alicujus injuria debacchatur, quae non [0478D] grassetur in alteram, neutri alicujus illecebra novercatur, quae non inimicetur et alteri.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:9)
Ex opposito, veritati falsitas inimicans stabat attentior, cujus facies turpitudinis nubilata fuligine, nulla in se naturae munera fatebatur, sed senectus faciem rugarum vallibus submittens, eam universaliter implicans collegerat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 91:6)
Ecce civitas haec, et universae nationes in circuitu, Jerusalem urbi inimicantur, et insidiantur saluti nostrae;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 8:6)
Itaque omnis flamma pyramidalis est basi circa fomitem largior, vertice autem (inimicante aere, nec suppeditante fomite) acutior.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 363:6)
Et Robertus Dux gloriosus reversus de Sicilia fugavit Petronium comitem circa Barim, et iterum comprehendit eam, et inimicatus est Petronius Comes cum Rogerio.
(BREVE CHRONICON NORTHMANNICUM, 1073 27:2)
Idem Robertus Dux ivit in Campaniam, et cepit multas civitates cum civitate Salerni, et inimicatus est cum Papa Gregorio.
(BREVE CHRONICON NORTHMANNICUM, 1074 28:1)
ii falsa suspicione ducti immerentes ut sceleratos occidunt.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 10장 1:3)
deinde ad primam statim mansionem febrim nanctus, cum inde lectica transferretur, suspexisse dicitur dimotis pallulis caelum, multumque conquestus eripi sibi uitam immerenti;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Titus, 10장 1:3)
at quibus cordi est quovis Sabinum pignore esse contendunt), sed seu Sabine sive verius Tiburs, fui libenter in tua suburbana villa malamque pectore expuli tussim, non immerenti quam mihi meus venter, dum sumptuosas adpeto, dedit, cenas.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 442)
Othonis caput oppido est pusillum, et eri rustica semilauta crura, subtile et leve peditum Libonis, si non omnia, displicere vellem tibi et Fuficio, seni recocto irascere iterum meis iambis immerentibus, unice imperator.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 541)
Itaque, cum ad nomen eius in extrema actione venissem - neque enim ut initio sic etiam in fine verendum erat, ne per hoc totius accusationis auctoritas minueretur -, honestissimum credidi non premere immerentem, idque ipsum dixi et libere et varie.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 19:2)
Nam si id facis facturave es bonas quod par est facere, Inscitum offerre iniuriam tibi immerenti iniquum est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 122)
custode rerum Caesare non furor civilis aut vis exiget otium, non ira, quae procudit ensis et miseras inimicat urbis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 153)

SEARCH

MENU NAVIGATION