라틴어 문장 검색

unus tot funera contra restitit extinxitque faces agrisque colonos reddidit et leti rapuit de faucibus urbes.
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:24)
frigida leto alii 'telo' legunt et intellegunt 'vulnere'. et quidam labuntur leto non 'leto frigida', sed 'leto labuntur'. alii 'frigida leto' accipiunt, quia sequitur post 'captum leto posuit caput'. non nulli 'frigida lumina' tradunt, scilicet igni caloris extincto, ut e contrario ad caelum tendens ardentia lumina.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 8181)
nunc magnus habetur ille deus, cuius dedit experientia fures, necnon Thessalicae doctissimus ille magiae traditur extinctas sumptae moderamine virgae in lucem revocasse animas, Cocytia leti iura resignasse sursum revolantibus umbris, ast alias damnasse neci penitusque latenti inmersisse chao.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권45)
Bona mors est homini, vitae quae extinguit mala.
사람에게 좋은 죽음은 삶의 불행을 끝내는 것이다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 054)
Inimico extincto exitium lacrimae non habent.
적이 사라지면, 눈물들은 출구를 잃는다 (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 288)
Tristius est leto leti genus:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCI4)
Ab hoc autem scolarum nostrarum tirocinio ita in arte dialetica nomen meum dilatari cepit, ut non solum condiscipulorum meorum, verum etiam ipsius magistri fama contracta paulatim extingueretur.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE MAGISTRI SUI GUILLHELMI IN EUM 2:1)
Occurrebat animo quanta modo gloria pollebam, quam facili et turpi casu hec humiliata, immo penitus esset extincta, quam iusto Dei iudicio in illa corporis mei portione plecterer in qua deliqueram;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:3)
Extinguere nomen eius studuimus, sed magis accendimus.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 6:7)
Convicium quippe laedit famam, caritatem extinguit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:1)
Quam saepe conceptam ab intus iracundiae flammam, et iam in publicum erumpentem, amici mei nutus compescuit vel extinxit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:12)
Non hic ambiguo graditur Fortuna meatu, Non risum lacrimis, aduersis prospera, leta Tristibus in firmans, non mel corrumpit aceto, Aspera commiscens blandis, tenebrosa serenis, Connectens luci tenebras, funesta iocosis, Sed requies transquilla manet, quam fine carentem Fortune casus in nubila uertere nescit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:5)
Hiis Pudor accessit, longe fermenta relegans Luxurie, Veneris declinans dulce uenenum, Incestusque sitim redeuntem grata Pudoris Extinguit sacies, fluctusque libidinis a se Depellit, uincitque fuga, non mente Dyonem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:21)
Post alias sua dona libens et leta dedisset Filia Fortune, Casus cognata propinqui Nobilitas, si quid proprium cessisset in eius Sortem, quod posset Nature lege tueri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 30:1)
Non tamen illius scrutatur uiscera ferro, Nec rotat ense caput, nec inhebriat ora cruore, Funere famoso dedignans claudere uitam Hostis et insigni leto pensare ruinam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 4:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION