라틴어 문장 검색

Verbum itaque dicit conceptum mentis, et quamdam intelligentiae locutionem, quae in mente formatur, ad cujus similitudinem Unigenitus Verbum Dei, et quasi quaedam ejus intellectualis ac perpetua locutio, in cujus providentia omnium ab aeterno praefixa consistit ordinatio atque operatio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:19)
Hanc autem intellectualem Dei locutionem, id est aeternam suae sapientiae ordinationem Augustinus De Civitate Dei lib. XVI, cap. 6 describens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 17:29)
Intelligant igitur, ut dictum est, hoc Verbum Deum, id est Filium Dei, non transitorium verbum, non audibile, sed intellectuale, hoc est ipsam rationem sive sapientiam coaeternam Deo, quam dici convenit omnisapientiam sicut et dicimus omnipotentiam, unde et scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 28:3)
Ex eo autem corporeas credimus esse intellectuales naturas, quod localiter circumscribuntur, sicut et anima humana quae carne clauditur, et daemones qui per substantiam angelicae naturae sunt corporei.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 54:9)
proprie quoque de invisibilibus intellectus dicitur, secundum quod quidem intellectuales et visibiles naturae distinguuntur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:13)
cui communicet si quid praeter solitum sublime vel luminosum accesserit.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:9)
Est igitur osculum corporale, osculum spiritale, osculum intellectuale.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:62)
Osculum corporale impressione fit labiorum, osculum spiritale coniunctione animorum, osculum intellectuale per Dei Spiritum infusione gratiarum.
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:1)
o si ipsemet accessisset, ad illud intellectuale suspirat, et cum maximo desiderio clamans:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:21)
ergo intelligentia movendo causat formas illuminationis in anima intellectuali.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:2)
Ergo intelligentia per motum caeli regulat et causat operationes intellectualis animae.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:9)
alio modo, prout est instrumentum intelligentiae moventis et hoc modo effectus eius efficitur in anima sensibili per formas corporum et in anima intellectuali per formas illuminationum, quia, sicut diximus, formae, quae fiunt in aliquo, fiunt in ipso secundum potestatem recipientis et non secundum potestatem dantis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:7)
ergo et intellectualis naturae in homine erit relatio ad stellam comparem.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 5:4)
Dicendum, quod falsum et haereticum est dicere quod animae intellectuales descendant a compare stella;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:1)
Aegyptiorum enim philosophorum haec fuit opinio, quod intellectuales animae in stellis a deo deorum factae, terreno affectu, quo aliquando afficiuntur, gravantur et illa gravitate deprimuntur ad corpora generabilia et corruptibilia et eodem depuratae per cultum pietatis et iustitiae recipiuntur ad stellas compares.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION