도구

도구

라틴어 문장 검색

Sic autem per prius et posterius habere intelligere contingit ex superiori et inferiori natura, quae specifice differunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:3)
Atque prima cogitatio qualitates primas elementares, secunda proprietates occultas et virtutes specificas nobis peperit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:8)
atque, nixi ex illis duobus (quae dixi) compendiis (qualitatibus scilicet elementaribus, et virtutibus specificis) illa altera (quae recte notata sunt) corrumperent, reducendo illa ad primas qualitates earumque mixturas subtiles et incommensurabiles, aut ea non producendo cum majore et diligentiore observatione ad qualitates tertias et quartas, sed contemplationem intempestive abrumpendo, illi multo melius profecissent.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:11)
Quinetiam ubi non datur homini facultas operandi, sed tantum sciendi, ut in coelestibus (neque enim ceditur homini operari in coelestia, aut ea immutare aut transformare), tamen inquisitio facti ipsius sive veritatis rei, non minus quam cognitio causarum et consensuum, ad primaria illa et catholica axiomata de naturis simplicibus (veluti de natura rotationis spontaneae, attractionis sive virtutis magneticae, et aliorum complurium quae magis communia sunt quam ipsa coelestia) refertur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 17:3)
et transeundum plane a Vulcano ad Minervam, si in animo sit veras corporum texturas et schematismos (unde omnis occulta atque, ut vocant, specifica proprietas et virtus in rebus pendet;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 25:4)
At calidum et virtus magnetica, postquam tramissa fuerint vel potius excitata in alio corpore, haerent et manent ad tempus non parvum, amoto primo movente.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 277:6)
quodque isti calores (praesertim unus ex illis comparatus ad reliquos duos) sint ipsa essentia et specie, sive natura specifica, differentes et plane heterogenei:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 333:5)
At si recipiatur opinio Gilberti, quod magnetica vis terrae ad alliciendum gravia non extendatur ultra orbem virtutis suae (quae operatur semper ad distantiam certam, et non ultra), hocque per aliquam instantiam verificetur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 340:10)
vel quod nec copia accedat major nec extensio amplior, sed eaedem aquae (prout sunt tam copia quam densitate aut raritate) per vim aliquam magneticam desuper eas attrahentem et evocantem, et per consensum, se attollant et deinde se remittant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:7)
et inquiratur si fiat aliqua talis sublatio per consensum sive vim magneticam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:9)
Enimvero rursus necessario sequetur ut vis illa magnetica, cum super totum operari non possit, circa medium operetur intensissime;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 348:13)
tum certe per hanc instantiam decisoriam potest recipi sublatio per vim magneticam, aliter prorsus abjudicanda est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 349:5)
quo longius ab ea absint, debilius et tardius (ut fit in attractionibus magneticis);
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 353:6)
ac si terra ipsa, quae ob distantiam debiliter operatur (namque superficies aut extima incrustatio terrae virtutis magneticae, ut ille vult, expers est), per moram tamen longam magnetis tactum suppleret, et ferrum exciret, deinde excitum conformaret et verteret.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 355:8)
Ea est actio magnetica, per quam ferrum fertur ad magnetem, gravia ad globum terrae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 369:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION