라틴어 문장 검색

It tantus ad aethera clamor, Quantus, piniferae Boreas cum Thracius Ossae Rupibus incubuit, curvato robore pressae Fit sonus, aut rursus redeuntis in aethera silvae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:61)
Tunc Umbris Marsisque ferax, domitusque Sabelle Vomere, piniferis amplexus rupibus omnes Indigenas Latii populos, non deserit ante Hesperiam, quam cum Scyllaeis clauditur undis, Extenditque suas in templa Lacinia rupes;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:58)
non meus amissos animus desiderat agros, ruraque Paeligno conspicienda solo, nec quos piniferis positos in collibus hortos spectat Flaminiae Clodia iuncta viae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 822)
iamque volans apicem et latera ardua cernit Atlantis duri, caelum qui vertice fulcit, Atlantis, cinctum adsidue cui nubibus atris piniferum caput et vento pulsatur et imbri;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 11:7)
Ac velut ille canum morsu de montibus altis actus aper, multos Vesulus quem pinifer annos defendit multosve palus Laurentia, silva pastus harundinea, postquam inter retia ventum est, substitit infremuitque ferox et inhorruit armos, nec cuiquam irasci propiusque accedere virtus, sed iaculis tutisque procul clamoribus instant;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 28:6)
Pinifer illum etiam sola sub rupe iacentem Maenalus, et gelidi fleverunt saxa Lycaei.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.12)
licet et chorda graviore sones, quale canebas cum Titanas fulmine victos videre dei, vel cum montes montibus altis super impositi struxere gradus trucibus monstris, stetit imposita Pelion Ossa, pinifer ambos pressit Olympus, ades, o magni, soror et coniunx, consors sceptri, regia Iuno:
(세네카, 아가멤논 7:7)
Pergame, pinifera multum felicior Ida!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 5)
eadem haec Cianos, Abydenos, Aenios, Maronitas, Thasios, Parios, Samios, Larisenses, Messenios hinc ex Achaia existimate queri, graviora acerbioraque eos quibus nocendi maiorem facultatem habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 349:1)
per idem fere tempus consuli, transgresso Aeniorum Maronitarumque fines, nuntiatur victam regiam classem ad Myonnesum relictamque a praesidio Lysimachiam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 376:1)
Romani victores ad vicum Maronitarum - Salen appellant - posuerunt castra.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 510:1)
postero die patenti itinere Priaticus campus eos excepit, triduumque ibi frumentum accipientes manserunt, partem ex agris Maronitarum, conferentibus ipsis, partem ex navibus suis, quae cum omnis generis commeatu sequebantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 510:2)
et Maronitarum exsules venerant, pulsi, quia libertatis causam defendissent ab regio praesidio:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 263:1)
vocari Maronitas iuberent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 308:2)
legati Maronitarum vocati non uno tantum loco urbis praesidium regium esse, sicut in aliis civitatibus, dixerunt, sed pluribus simul, et plenam Macedonum Maroneam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 309:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION