라틴어 문장 검색

Timor Domini odisse malum; arrogantiam et superbiam et viam pravam et os bilingue detestor.
주님을 경외함은 악을 미워하는 것이다. 그래서 나는 교만과 거만과 악의 길을, 사악한 입을 미워한다. (불가타 성경, 잠언, 8장13)
Nec pusillum nec multum noceas et noli fieri pro amico inimicus. Nomen enim malum et improperium et contumeliam hereditabis; sic omnis peccator invidus et bilinguis.
친구가 되어야지 원수가 되어서는 안 된다. 고약한 평판은 치욕과 비난을 불러들인다. 두 혀를 지닌 죄인의 짓이 그러하다. (불가타 성경, 집회서, 6장1)
Susurro et bilinguis maledictus: multos enim perdidit pacem habentes.
이간질하는 혀는 덕 있는 아내들을 집안에서 내쫓고 그들에게서 노고의 열매를 빼앗았다. (불가타 성경, 집회서, 28장15)
Hostias vero eorum sacerdotes eorum vendunt et abutuntur; similiter et uxores eorum, ex ipsis partes sale condientes, neque mendico neque infirmo aliquid impertiunt. De sacrificiis eorum menstruatae et fetae contingunt.
아이들아, 용기를 내어 하느님께 부르짖어라. 이 재앙을 내리신 주님께서 너희를 기억해 주시리라. (불가타 성경, 바룩서, 4장27)
Itaque vicini et, qui videbant eum prius quia mendicus erat, dicebant: " Nonne hic est, qui sedebat et mendicabat? ";
이웃 사람들이, 그리고 그가 전에 거지였던 것을 보아 온 이들이 말하였다. “저 사람은 앉아서 구걸하던 이가 아닌가?” (불가타 성경, 요한 복음서, 9장8)
Diaconos similiter pudicos, non bilingues, non multo vino deditos, non turpe lucrum sectantes,
봉사자들도 마찬가지로 품위가 있어야 하고, 한 입으로 두말하지 않으며, 술에 빠져서도 안 되고 부정한 이익을 탐내서도 안 됩니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 3장8)
Autoris mendico stilum falerasque poete, Ne mea segnicie Clio directa senescat, Ne iaceat calamus scabra rubigine torpens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 5:1)
non tanto uicta labore Cedo nec ignaue mendico quietis asylum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:34)
Cur istos ditat sapiencia, nubilat illos Sensus inops, animus pauper, mendica uoluntas;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:12)
[0455C] Mentis atrox tinea, quam regis purpura sentit, Sed nec mendici praeterit illa togam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 40:10)
Plebaeo sonitu mendica voce sonabant, Cymbala, quae nostris nunquam clamando perorant Auribus, auditus hominum vix digna mereri.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 83:9)
Tantos etenim viros nobilissimos cum omni honore et religione episcopi et abbates sepelierunt, non modicam eleemosynarum largitionem pro salute animarum illorum dividentes egenis et mendicis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 58:6)
Qui mendicos et febricitantes peregrinos in his ad curandum debile corpus reperientes, sagittis infixerunt, totam undam sanguineam reddentes, aliosque sub unda caput ab ictu ferientes abscondentes, saevo fine demersionis suffocari cogebant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 108:13)
Petri similiter Eremitae agmina, pusillam manum et mendicam, et iners vulgus feminarum, pedites omnes longa via fatigatos, quingentosque solummodo equites revera [0482A] comprobavi:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 12:4)
Nam defecerat illi pecunia prae angustia memoratae famis, et nimia largitione eleemosynarum et rerum, quas in mendicis et attenuatis militibus expendit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 110:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION