도구

도구

라틴어 문장 검색

Proinde diversas disputando perambulans provincias, ubicunque huius artis vigere studium audieram, peripateticorum emulator factus sum.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LOCO NATIVITATIS EIUS 1:7)
Sed si diligenter ipsos quoque philosophos revolvamus, praecipue vero Aristotelem adeo in rationibus argumentorum discretum ut inde Peripateticorum, id est dialecticorum princeps, dici mereretur, inveniemus apud eos, qualiter pseudophilosophos refellere possimus, et eorum non rationes, sed sophismata dissolvere, quibus de providentia Dei adeo simplicium fidem perturbare solent, ut non solum bona, verum etiam mala necessario provenire astruant, nec ullatenus a nobis peccata posse vitari, sed necessario unumquemque quod deliquerit committere, cum et hoc videlicet a Deo constet provisum esse, cujus providentiam constat nullo modo falli posse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:5)
Hoc autem secundum sententiam Peripateticorum non bene convenit, quia sine dubio inter agens et movens et motum immediatio debet esse coniunctionis et contactus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:4)
Super hac quaestione cum ab aliis, sicuti dixi, multis, tum vel diligentissime a Theophrasto disputatur, viro in philosophia peripatetica modestissimo doctissimoque, eaque disputatio scripta est, si recte meminimus, in libro eius De Amicitia primo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 11:1)
SOTION ex peripatetica disciplina haut sane ignobilis vir fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VIII 2:1)
Sed et Theophrasti Peripatetici servus Pompylus et Zenonis Stoici servus, qui Persaeus vocatus est, et Epicuri, cui Mys nomen fuit, philosophi non incelebres vixerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XVIII 9:1)
Critolaus Peripateticus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XIV 10:2)
Critolaus Peripateticus et malum esse voluptatem ait et multa alia mala parere ex sese, iniurias, desidias, obliviones, ignavias.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, V 7:1)
isdemque temporibus Diogenes Stoicus et Carneades Academicus et Critolaus Peripateticus ab Atheniensibus ad senatum populi Romani negotii publici gratia legati sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 48:1)
Disputationes a Stoico et contra a Peripatetico, arbitro Favorino, factae;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 1:1)
Eorum fuit unus Peripateticae sectator, alter Stoicae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 2:2)
Ille contra Peripateticus miseram quidem vitam vitiis animi et malitia sola fieri concedebat, sed ad conplendos omnes vitae beatae numeros virtutem solam nequaquam satis esse existimabat, quoniam et corporis integritas sanitasque et honestus modus formae et pecunia familiaris et bona existimatio ceteraque omnia corporis et fortunae bona necessaria viderentur perficiendae vitae beatae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 6:1)
Tum Peripateticus perquam hercle festive:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 10:1)
Hoc ubi accepit Peripateticus, Unus igitur, inquit, congius amphoram facere dici debebit, quoniam, cum deest ille unus, non fit amphora vini et, cum accessit, fit amphora.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 12:1)
Tum Favorinus aspiciens Peripateticum, Est quidem, inquit, argutiola haec qua de congio vini usus es exposita in libris;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 13:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION