라틴어 문장 검색

de quo quidam urbanorum non infacete, siquidem petenti, ut et in se aliquid diceret:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 20장 1:2)
Qui modo scurra aut si quid hac re tritius videbatur, idem infaceto est infacetior rure simul poemata attigit, neque idem unquam aeque est beatus ac poema cum scribit:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 227)
o saeclum insapiens et infacetum!
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 434)
Procerus, nasutus fuit Lee, ad iram velox, magnitudinis Washingtonii crescentis aemulus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.74)
' verumdepugis, nasuta, brevi latere ac pede longo est.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장51)
Sutorium hoc habetur instrumentum, quod non infacete in adulterii exprobrationem ambiguitate convertit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 6:5)
Nil nasutius hac maligniusque.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LIV2)
Sed quod non grave sit nec infacetum, Parvi tibia condyli sonabit.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXXVIII10)
Nasutus nimium cupis videri.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXVII1)
Nasutum volo, nolo polyposum.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXVII2)
Nasutus sis usque licet, sis denique nasus, Quantum noluerat ferre rogatus Atlans, Et possis ipsum tu deridere Latinum:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, II1)
C. Canius, eques Romanus, nec infacetus et satis litteratus, cum se Syracusas otiandi, ut ipse dicere solebat, non negotiandi causa contulisset, dictitabat se hortulos aliquos emere velle, quo invitare amicos et ubi se oblectare sine interpellatoribus posset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:2)
Tu qui, nasute, scripta destringis mea Et hoc iocorum legere fastidis genus, Parva libellum sustine patientia, Severitatem frontis dum placo tuae Et in cothurnis prodit Aesopus novis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Phaedrus.1)
' verum depygis, nasuta, brevi latere ac pede longo est.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:16)
CESTIVS, homo nasutissimus, dissimulauit exaudisse se, ut adulescentem ornatum quasi inprudens obiurgaret:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 12:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION