라틴어 문장 검색

Principio coelum ac terras, camposque liquentes, Lucentemque globum Lunae, Titaniaque astra Spiritus intus alit, totamque infusa per artus Mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 55:15)
Et Principio coelum et terram, camposque liquentes, Lucentemque globum Lunae, Titaniaque astra Spiritus intus alit, etc.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 56:1)
Nimbosisque polus stetit imbribus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 4:1)
imbribus umescant Haedi nimbosaque Taurum ducat Hyas totusque fretis descendat Orion:
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:329)
paene reluctatis iterum pugnantia rebus rupissent elementa fidem penitusque revulso carcere laxatis pubes Titania vinclis vidisset caeleste iubar rursusque cruentus Aegaeon positis aucto de corpore nodis obvia centeno vexasset fulmina motu.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:15)
nunc prope Cimmerii tendebat litora Ponti, nunc dabat hibernum Rhodope nimbosa cubile.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:68)
Pliada lege poli nimboso moverat astro Iuppiter aeternum volvens opus, et simul undis
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 378:1)
Interea magni iam iam subeuntibus astris Oceani genitale caput Titania frenis
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 97:1)
ille etiam Alciden Titania fata morantem attulerat tum forte dies;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 168:1)
post alii, quos praecipuo Titania tellus legit honore patres, motique ad proelia reges.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 492:1)
testor cara tuas, Circe Titania, voces, te ducente sequor, tua me, grandaeva, fatigant
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 367:1)
' Titania iamque gramina Perseasque sinu depromere vires
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 474:2)
sed quid violentius aure tyranni, cum quo de pluviis aut aestibus aut nimboso vere locuturi fatum pendebat amici?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV37)
Lux etiam metuenda perit, nec fulgura currunt Clara, sed obscurum nimbosus dissilit aer.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:24)
cum subito adsurgens fluctu nimbosus orion Oenopion rex cum liberos non haberet, a Iove Neptuno Mercurioque, vel ut quidam tradunt, non Neptuno, sed Marte, quos hospitio susceperat, hortantibus, ut ab his aliquid postularet, petiit, ut sibi concederent liberos.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5352)

SEARCH

MENU NAVIGATION