라틴어 문장 검색

illium enim, de quo summa conceperam et in quo spem unicam senectutis reponebam, repetito vulnere orbitatis amisi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 3:2)
Talis per omnem vitam fuit, qualis in funere, non dico non ausa consurgere, sed adlevari recusans, secundam orbitatem iudicans lacrimas amittere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:3)
nemo enim tam expers erit sensus ac sanitatis, ut fortunam ulli queratur luctum intulisse, quam sciet etiam Caesarum lacrimas concupisse, Divus Augustus amisit Octaviam sororem carissimam et ne ei quidem rerum natura lugendi necessitatem abstulit, cui caelum destinaverat, immo vero idem omni genere orbitatis vexatus sororis filium successioni praeparatum suae perdidit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 89:3)
defecto aetate et, cui de omnibus cura est, qui fiduciam amisit et perdidit patientiam!
그것은 모든 생명체에게 주어진 주님의 판결이다. 그런데 어쩌자고 지극히 높으신 분의 뜻을 거역하려 드는가? 십 년을 살든 백 년을 살든 천 년을 살든 저승에서는 수명을 따질 필요가 없다. (불가타 성경, 집회서, 41장4)
Et nunc audi haec, delicata, quae habitas confidenter et dicis in corde tuo: " Ego, et praeter me non est altera, non sedebo vidua et orbitatem ignorabo ".
그러나 이제 이것을 들어 보아라, 음탕한 여인아 태평스레 앉아 있는 여인아. 너는 마음속으로 ‘나뿐이다. 나밖에는 없다. 나는 과부로 나앉지도 않고 자녀들을 잃는 일도 겪지 않으리라.’ 생각하였다. (불가타 성경, 이사야서, 47장8)
Venient tibi duo haec subito in die una, orbitas et viduitas; repente venerunt super te propter multitudinem maleficiorum tuorum, propter abundantiam incantationum tuarum.
그러나 이 두 가지가 한날에 갑자기 너에게 들이닥치리라. 너의 그 많은 마술에도, 너의 그 강력한 주술에도 자녀들을 잃고 과부 신세가 되는 일이 여지없이 너에게 들이닥치리라. (불가타 성경, 이사야서, 47장9)
Adhuc dicent in auribus tuis filii orbitatis tuae: " Angustus est mihi locus; fac spatium mihi, ut habitem ".
잃었던 네 자식들이 너의 귀에다 대고 “이곳은 너무 비좁으니 제가 살 수 있도록 자리를 넓혀 주셔요.” 하고 말하리라. (불가타 성경, 이사야서, 49장20)
Nimium altercando veritas amittitur.
논쟁이 지나칠 때 진리는 내쫒긴다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 434)
Quam miserum est, id quod pauci habent amittere!
얼마나 비참한가, 거의 없는 것들을 잃어버리는 것! (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 62)
Ceterum tam inprobi sunt tamque obliti, quo eant, quo illos singuli dies turbent, ut mirentur aliquid ipsos amittere amissuri uno die omnia.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 98 10:1)
Postquam autem magister advenit, omnes penitus amisit;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE MAGISTRI SUI GUILLHELMI IN EUM 6:7)
sicque actum est. Sed ne gloriationem suam quam de me habebat monasterium nostrum amitteret, concesserunt mihi ad quam vellem solitudinem transire, dummodo nulli me abbatie subiugarem, hocque in presentia regis et suorum utrimque assensum est et confirmatum.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 4:7)
et Filium per rationem, et Spiritum per innocentiae benignitatem, quam postmodum per culpam amisit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 21:2)
sicut exspirat corpus cum animam emittit, ita anima cum Deum amittit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 53:5)
Qui etiam sicut omnia semper scit quae aliquando scit, vel semper vult quae aliquando vult, nec unquam aliquam scientiam amittit, vel voluntatem mutat, quam unquam habuit, ita semper omnia potest quae aliquando potest, nec unquam aliqua sua potentia privatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION