라틴어 문장 검색

Quo praesidiis tutius communito, nequid inopinum per eos emergeret tractus, praeter radices Olympi montis excelsi, tramitesque fragosos, ire tendebat ad Lyciam, oscitantem ibi Gomoarium aggressurus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 9장 2:1)
At ille oscitans et alucinanti similis:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 12:1)
QUAE in modum et quam severe increpuerit audientibus nobis Peregrinus philosophus adulescentem Romanum ex equestri familia, stantem segnem apud se et assidue . Et adsiduo oscitantem vidit, atque illius quidem delicatissimas mentis et corporis halucinationes.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , III1)
pelles pro velis alutaeque tenuiter confectae, [hae] sive propter inopiam lini atque eius usus inscientiam, sive eo, quod est magis veri simile, quod tantas tempestates Oceani tantosque impetus ventorum sustineri ac tanta onera navium regi velis non satis commode posse arbitrabantur.
(카이사르, 갈리아 전기, 3권, 13장6)
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo vel anseris medullula vel imula auricilla vel pene languido senis situque araneoso, idemque Thalle turbida rapacior procella, cum diva mulier aries ostendit oscitantes, remitte pallium mihi meum quod involasti sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos, inepte, quae palam soles habere tanquam avita.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 251)
felix et pulcer et acer, felix et sapiens et nobilis et generosus adpositam nigrae lunam subtexit alutae;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII91)
grande operae pretium est, ut tenso folle reverti inde domum possis tumidaque superbus aluta.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV97)
Rufe, vides illum subsellia prima terentem, Cuius et hinc lucet sardonychata manus Quaeque Tyron totiens epotavere lacernae Et toga non tactas vincere iussa nives, Cuius olet toto pinguis coma Marcellano Et splendent volso bracchia trita pilo, Non hesterna sedet lunata lingula planta, Coccina non laesum pingit aluta pedem, Et numerosa linunt stellantem splenia frontem.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXIX1)
Inguina succinctus nigra tibi servos aluta Stat, quotiens calidis tota foveris aquis.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXV1)
sed Phlogis ulcus habet, Ulcus habet Priami quod tendere possit alutam Quodque senem Pelian non sinat esse senem, Ulcus habet quod habere suam vult quisque puellam, Quod sanare Criton, non quod Hygia potest:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LX3)
Febricitantem basiabit et flentem, Dabit oscitanti basium natantique, Dabit et cacanti.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCVIII9)
Rupta cum pes vagus exit aluta Et subitus crassae decidit imber aquae Nec venit ablatis clamatus verna lacernis, Accedit gelidam servus ad auriculam Et 'Rogat ut secum cenes Laetorius' inquit.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXIX4)
unde et 'aluta pellis' alba per naturam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVARTA., commline 446)
Videt oscitantem iudicem, loquentem cum altero, non numquam etiam circulantem, mittentem ad horas, quaesitorem ut dimittat rogantem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 54장 2:2)
Ista enim a vobis quasi dictata redduntur, quae Epicurus oscitans halucinatus est, cum quidem gloriaretur, ut videmus in scriptis, se magistrum habuisse nullum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 72:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION