라틴어 문장 검색

et memento de solis piscibus haec uolumina a me conscripta, qui eorum coitu progignantur, qui ex limo coalescant, quotiens et quid anni cuiusque eorum generis feminae subent, mares suriant, quibus membris et causis discrerit natura uiuiparos eorum et ouiparos - ita enim Latine appello quae Graeci ζωͺοτόκα et ὠͺοτόκα - et, ne operose animalium genitum pergam, deinde de differentia et uictu et membris et aetatibus ceterisque plurimis scitu quidem necessariis, sed in iudicio alienis.
(아풀레이우스, 변명 36:1)
doctus, fidelis, Suavis homo, facundus, suo contentus, beatus, Scitus, secunda loquens in tempore, commodus, verbum Paucum, multa tenens antiqua sepulta, vetustas Quem facit et mores veteresque novosque tenentem, Multorum veterum leges divumque hominumque;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 5:4)
Imo post reditum eorum in patrias suas, per literas de rebus omnimodis scitu dignis eum frequenter certiorem faciebant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 4:10)
sin de aliis atque in genere prolatum fuisset, prudentem sane observationem et pergravem censuram complecti videtur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 1:3)
me, autem, laboris multum, linguas, Graecam et Romanam, docendo, impendisse, et nonnulla, scitu utilia, usu comperisse, audacter affirmo.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.29)
Quidnam id sit, mi Praetextate, tametsi adhuc nescio, dubitare tamen non debeo esse scitu optimum, cum et vobis ad colloquendum causam attulerit et nos eius esse expertis non sinatis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 18:2)
Ego vero ad sortem venio consulendi, et quod scitu dignum aestimo, ab eodem Disario quaero et mihi usque ad affectum nimium amico et cum in ceteris tum in his optime docto.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 13:2)
Inridere te putas, Disarius ait, et tamen quaestio quam movisti et inquisitu et scitu digna est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 2:1)
idemque Servium Galbam, quem hominem probe commeminisse se aiebat, pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem in eum ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, aspere apud populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis exposuit ipse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:2)
hoc te intellegere volo, pergraviter illum esse offensum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 10 4:3)
Intrepidum pro se, curam de coniuge agentem Nessus adit, membrisque valens scitusque vadorum, "officio" que "meo ripa sistetur in illa haec," ait "Alcide.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 11:6)
Quod humanus ambitus deletur, id pergrave est, quandoquidem Deus mundum homini non modo commisit, verum ipsius vita est donum a multiplicibus detrimenti formis arcendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 8:6)
29. Quaestio pergravis est, quae ad aquae qualitatem attinet, pauperibus tribuendae, quae cotidie multorum interitum comparat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 41:1)
Per ecastor scitus puer est natus Pamphilo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 29)
Levia sunt haec quae tu pergravia esse in animum induxti tuum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 116)

SEARCH

MENU NAVIGATION