라틴어 문장 검색

et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis,
나의 말과 나의 복음 선포는 지혜롭고 설득력 있는 언변으로 이루어진 것이 아니라, 성령의 힘을 드러내는 것으로 이루어졌습니다. (불가타 성경, 코린토 신자들에게 보낸 첫째 서간, 2장4)
Duo igitur Dionae dati sunt filii, discrepantia generis disparati, nascendi lege dissimiles, mox titulis discrepantes, artificio deformes.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:48)
Istae autem Instantiae sunt Solitariae, quatenus ad discrepantiam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 258:4)
At contra, quae revera admirationi esse debent propter discrepantiam quae inest illis in specie collatis ad alias species, tamen si in usu familiari praesto sint leviter notantur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 314:1)
j ij iij iiij v vj vij viij viiij x. In hac enim naturalis numeri dispositione, si quis continuatim differentias terminorum curet aspicere, secundum arithmeticam medietatem aequa terminorum inter se discrepantia est;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De arithmetica medietate eiusque proprietatibus 1:3)
sono discordia sono discrepantia.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 4231)
maiorem multo inter Stoicos et Peripateticos rerum esse aio discrepantiam quam verborum, quippe cum Peripatetici omnia, quae ipsi bona appellant, pertinere dicant ad beate vivendum, nostri non ex omni, quod aestimatione aliqua dignum sit, compleri vitam beatam putent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER TERTIUS 53:4)
Ut enim sermone eo debemus uti, qui innatus est nobis, ne, ut quidam, Graeca verba inculcantes iure optimo rideamur, sic in actiones omnemque vitam nullam discrepantiam conferre debemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 143:2)
" Ridentur etiam discrepantia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 280:9)
plura enim vera discrepantia esse non possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 154:4)
ambiguum, discrepantia scripti et voluntatis, scripta contraria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 4:6)
rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 222:2)
Hermagorae, qui finem eius esse ait persuasibiliter dicere, et aliis, qui eandem sententiam non iisdem tantum verbis explicant ac finem esse demonstrant dicere quae oporteat omnia ad persuadendum, satis responsum est, cum persuadere non tantum oratoris esse convicimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 223:1)
omnia subiecisse oratori videtur Aristoteles, cum dixit vim esse videndi, quid in quaque re possit esse persuasibile.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 225:1)
vim enim vocat inveniendi, quod sit in oratione persuasibile;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 225:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION