라틴어 문장 검색

et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis,
나의 말과 나의 복음 선포는 지혜롭고 설득력 있는 언변으로 이루어진 것이 아니라, 성령의 힘을 드러내는 것으로 이루어졌습니다. (불가타 성경, 코린토 신자들에게 보낸 첫째 서간, 2장4)
Illa igitur magis appetens otii effeminari sterilibus, quam fructuosis exerceri laboribus, ferialis operationis exercitatione, negotiali praeposita, nimiae otiositatis desideriis coepit infantibiliter juvenisci.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:39)
rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 222:2)
Hermagorae, qui finem eius esse ait persuasibiliter dicere, et aliis, qui eandem sententiam non iisdem tantum verbis explicant ac finem esse demonstrant dicere quae oporteat omnia ad persuadendum, satis responsum est, cum persuadere non tantum oratoris esse convicimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 223:1)
omnia subiecisse oratori videtur Aristoteles, cum dixit vim esse videndi, quid in quaque re possit esse persuasibile.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 225:1)
vim enim vocat inveniendi, quod sit in oratione persuasibile;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 225:3)
sed cum eodem modo credibilia quo persuasibilia etiam non orator inveniat, adiiciendo in omni oratione magis quam superiores concedit scelera quoque suadentibus pulcherrimae rei nomen.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 226:1)
ita enim dicit (ut ipsis eorum verbis utar, qui haec ex Graeco transtulerunt), Ars inventrix et iudicatrix et decenti ornatu secundum mensionem eius, quod in quoque sumi persuasibile, in civili.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 230:2)
itemque Cornelius Celsus, qui finem rhetorices ait dicere persuasibiliter in dubia civili materia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 231:1)
quidam argumenta persuasibilia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 335:1)
alii, quia non omnium virtutum materia sit tota vita, sed pleraeque earum versentur in partibus, sicut iustitia, fortitudo, continentia propriis officiis et suo fine intelliguntur, rhetoricen quoque dicunt in una aliqua parte ponendam, eique locum in ethice negotialem adsignant id est πραγματικόν.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 336:2)
negotialem, quam πραγματικήν vocat, in qua de rebus ipsis quaeritur, remoto personarum , ut, Sitne liber qui est in assertione, an divitiae superbiam pariant, an iustum quid, an bonum sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 140:2)
an ille iuste hoc fecerit, vel bene nec me fallit, in primo Ciceronis rhetorico aliam esse loci negotialis interpretationem, cum ita scriptum sit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 140:4)
negotialis est, in qua, quid iris ex civili more et aequitate sit, consideratur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 141:1)
quod genus videtur Aristoteles atque eum secutus Theophrastus a parte negotiali, hoc est πραγματικῆͺ removisse totamque ad solos auditores relegasse, et id eius nominis, quod ab ostentatione ducitur, proprium est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 189:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION