도구

도구

라틴어 문장 검색

paeniteat nunc vos plebeii consulis, cum maiores nostri advenas reges non fastidierint et ne regibus quidem exactis clausa urbs fuerit peregrinae virtuti?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 36:2)
nec ante finis contentionum fuit, cum et tribunum acerrimum auctorem plebes nacta esset et ipsa cum eo pertinacia certaret, quam victi tandem patres ut de conubio ferretur concessere, ita maxime rati contentionem de plebeiis consulibus tribunos aut totam deposituros aut post bellum dilaturos esse, contentamque interim conubio plebem paratam dilectui fore.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 64:2)
nam de fenore atque agro rogationes iubebant, de plebeio consule antiquabant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 411:1)
iam nec collegas nec bellum nec dictatorem obstare, quippe qui etiam omen plebeio consuli magistro equitum ex plebe dicendo dederit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 417:1)
quid igitur aliud quam tollit ex civitate auspicia qui plebeios consules creando a patribus, qui soli ea habere possunt, aufert?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 448:1)
quia patricii se auctores futuros negabant, prope secessionem plebis res terribilesque alias minas civilium certaminum venit, cum tandem per dictatorem condicionibus sedatae discordiae sunt, concessumque ab nobilitate plebi de consule plebeio, a plebe nobilitati de praetore uno, qui ius in urbe diceret, ex patribus creando.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 463:2)
quod ubi est Romam nuntiatum, nequaquam tantum publica calamitate maesti patres quantum feroces infelici consulis plebeii ductu, fremunt omnibus locis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 58:1)
fortuna quoque inlustriorem plebeium consulem fecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 229:2)
mussantesque inter se rogitabant num quem plebeii consulis paeniteret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 250:2)
quem paenitere votorum quae pro re publica nuncupaverint tot consules plebeii, tot dictatores, aut ad exercitus euntes aut inter ipsa bella?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 82:1)
plebeium consulem sua plebes prosecuta, turba conspectior, cum dignitates deessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 495:2)
volgoque patres ita fama ferebant, quod tum primum duo plebeii consules facti essent, id deis cordi non esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 415:3)
hocine est in commune honores vocare, ut duos plebeios fieri consules liceat, duos patricios non liceat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 439:1)
item aliis plebi scitis cautum ne quis eundem magistratum intra decem annos caperet neu duos magistratus uno anno gereret utique liceret consules ambos plebeios creari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 486:1)
id foedus inter omnes nobiles ictum, nec fine ante belli habituros quam consulem vere plebeium, id est hominem novum, fecissent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 418:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION