라틴어 문장 검색

a mediatione usque ad plenilunium est calida et sicca sicut aestas;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:7)
a plenilunio usque ad secundam mediationem est frigida et sicca sicut autumnus;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:8)
Terrebat autem nos plenilunium noctis, et planities supina camporum, nulla (si occupasset artior casus,) latibula praebere sufficiens, ubi nec arbores nec frutecta nec quicquam praeter herbas humiles visebatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 6장 14:1)
Et quamquam hoc per omne plenilunium semper eveniat, non semper deficit tamen.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 3장 7:3)
quinetiam observari solent acerrima frigora in pleniluniis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 74:2)
hoc ubi inanitur spatium multusque vace fit in medio locus, extemplo primordia ferri in vacuum prolapsa cadunt coniuncta, fit utque anulus ipse sequatur eatque ita corpore toto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:2)
huc accedit item, quare queat id magis esse, haec quoque res adiumento motuque iuvatur, quod, simul a fronte est anelli rarior aeër factus inanitusque locus magis ac vacuatus, continuo fit uti qui post est cumque locatus aeër a tergo quasi provehat atque propellat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:9)
quod semper in plenilunio, id est medio mense, fieri solet:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 15:2)
, v. gestiens 329 15. 20, v. inanis 412 14 (iactatio voluptas gestiens et se efferens insolentius 371 5) laetitia 366 28 367 5 368 14 372 26 394 22 395 9396 13 (395 19 malis alienis voluptatem capere laetitiae), laetitia gestiens 365 15 367 8. 22 (vel nimia) 379 4 395 13 423 26 (cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.72)
" Inani me," ' inquis, " lance muneras.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 119 5:5)
Cuius regulam distinctionis uos ignorasse probat, quod aliquoties pascha manifestissime ante plenilunium, id est in XIIIa luna, facitis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXV. 5:13)
Quae uero post aequinoctium, uel in ipso aequinoctio suum plenilunium habet, in hac absque ulla dubietate, quia primi mensis est, et antiquos pascha celebrare solitos, et nos, ubi dominica dies aduenerit, celebrare debere noscendum est.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:6)
ita omnibus annis idem primus lunae mensis eodem necesse est ordine seruari, ut non ante aequinoctium, sed uel ipso aequinoctii die, sicut in principio factum est, uel eo transcenso plenilunium habere debeat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:13)
At si uno saltim die plenilunium tempus aequinoctii praecesserit, non hanc primo mensi anni incipientis, sed ultimo potius praeteriti lunam esse adscribendam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 6:14)
Post aequinoctium ueris plenilunium mensis praecipimur obseruare paschalis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 7:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION