라틴어 문장 검색

tirones ad peregrina et longinqua Galli transmittere, diuturna perturbatione, casibusque vexati gravissimis, nec sponte sua poterunt nec coacti, ne consumpta penitus iuventute, ut affliguntur praeterita recordantes, ita desperatione pereant impendentium.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 8장 15:2)
Senectus enim venerabilis, non quae est diuturna, neque annorum numero computatur;
영예로운 나이는 장수로 결정되지 않고 살아온 햇수로 셈해지지 않는다. (불가타 성경, 지혜서, 4장8)
Et, si multam peritiam desiderat quis, scit praeterita et futura conicit, novit versutias sermonum et solutiones aenigmatum, signa et monstra scit, antequam fiant, et eventus momentorum et temporum.
누가 폭넓은 경험을 원하는가? 지혜는 과거를 알고 미래를 예측하며 명언을 지어 내고 수수께끼를 풀 줄 알며 표징과 기적을, 시간과 시대의 변천을 미리 안다. (불가타 성경, 지혜서, 8장8)
duplex enim illos acceperat taedium et gemitus cum memoria praeteritorum.
지난 일들을 생각하며 쏟아 내는 탄식과 함께 이중의 슬픔에 휩싸였기 때문입니다. (불가타 성경, 지혜서, 11장12)
Qui in praeteritis generationibus permisit omnes gentes ambulare in viis suis;
지난날에는 하느님께서 다른 모든 민족들이 제 길을 가도록 내버려 두셨습니다. (불가타 성경, 사도행전, 14장16)
scio enim promptum animum vestrum, pro quo de vobis glorior apud Macedonas, quoniam Achaia parata est ab anno praeterito, et vestra aemulatio provocavit plurimos.
사실 나는 여러분의 열의를 잘 알고 있습니다. 여러분의 그 열의를 두고 나는 마케도니아 사람들에게, 아카이아에서는 작년부터 준비를 갖추었다고 자랑합니다. 여러분의 그러한 열정이 많은 사람을 분발시켰습니다. (불가타 성경, 코린토 신자들에게 보낸 둘째 서간, 9장2)
Sufficit enim praeteritum tempus ad voluntatem gentium consummandam, vobis, qui ambulastis in luxuriis, concupiscentiis, vinolentiis, comissationibus, potationibus et illicitis idolorum cultibus.
지난날 여러분은 오랫동안 이교인들이 즐기는 것을 하면서 지냈습니다. 방탕, 욕정, 주정, 흥청대는 술잔치, 폭음, 불경스러운 우상 숭배에 빠져 살아왔습니다. (불가타 성경, 베드로의 첫째 서간, 4장3)
Suavis laborum est praeteritorum memoria.
노동의 달콤함은 과거의 기억이다. (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 136:8)
Sed ad bona praeterita redeamus.
하지만 우리는 좋았던 과거로 되돌아간다. (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 136:9)
Est itaque fides tam bonarum quam malarum rerum, et tam praesentibus vel praeteritis quam futuris, sicut in principio Enchiridion beatus disserit Augustinus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:5)
nam quia in aeternitate, nihil praeteritum aut futurum, sed tantummodo praesens, idcirco adverbio temporis praesentis, pro aeternitate est usus dicendo, hodie, pro aeternaliter.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:34)
Bene autem ad hodie addidit genui, quasi praesens praeteritum, ut videlicet ipsam generationem per hodie praesentem, semper, per genui, perfectam esse indicaret, nunquam scilicet aut cessare, aut incoeptam esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:35)
Unde cum dicimus Deum priorem esse mundo, sive existere ante tempora, quis sensus in his verbis verus esse potest de processione Dei et successione istorum, si haec verba ad hominum institutionem accipiamus, secundum ipsam temporis significationem, secundum tempus priorem esse mundo vel exstitisse, hoc est in tempore praeterito fuisse antequam tempus esset aliquid?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:17)
Est itaque fides tam bonarum quam malarum rerum, et tam praesentibus vel praeteritis quam futuris, sicut in principio Enchiridion beatus disserit Augustinus [Anmerkung] .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:19)
sicut diversis temporibus loquentes eamdem diem modo per hoc adverbium cras designamus dum adhuc futura est, modo per hodie dum praesens est, modo per heri, cum praeterita est. Antequam itaque nascerer, cum sciret Deus me nasciturum esse, eo quidem tempore quo nasciturus eram, nunc quoque nihilominus id scit, scilicet eodem tempore natum esse:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION