도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam lignum habet spem; si praecisum fuerit, rursum virescet, et rami eius non deficient.
나무에게도 희망이 있습니다. 잘린다 해도 움이 트고 싹이 그치지 않습니다. (불가타 성경, 욥기, 14장7)
Antequam dies eius impleantur, abscindentur, et ramus eius non virescet.
그는 때가 되기도 전에 끝나 버리고 그의 잎사귀들은 푸르지 못하네. (불가타 성경, 욥기, 15장32)
Numquid tota die arat arans, ut serat, proscindit et sarrit humum suam?
농부가 씨를 뿌리려고 날마다 밭만 갈겠느냐? 제 땅을 뒤집고 써레질만 하겠느냐? (불가타 성경, 이사야서, 28장24)
hinc succos terra feraces Concipit, in multam pubentia gramina surgunt Luxuriem, tenerisque virescit circulus herbis.
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 5:4)
Jamque super vallum et munima longa virescit Expectata seges, jam propugnacula rident Vere novo;
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 2:2)
cum res humana uirescat, Marcessit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 8:9)
Sapientia corpora mortua sua claritate vivificat, velut terraarida humiditate pluviae virescit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 41:2)
"piscem cui rei nisi malae proscidisti, quem tibi Themison seruus attulit?"
(아풀레이우스, 변명 38:9)
"proscidisti."
(아풀레이우스, 변명 39:3)
"piscem proscidisti."
(아풀레이우스, 변명 39:5)
hos ego maxime admiror, quod homines sunt periti non propagandae uitis nec inoculandae arboris nec proscindendi soli:
(아풀레이우스, 플로리다 6:7)
Ideo coniuncti terram proscindunt boves, ut in futurum laeta germinent sata.
(아풀레이우스, 변신, 9권 8:4)
quod terram in lutum versam lutescere dixerit et tenebras in noctis modum factas noctescere et pristinas reciperare vires virescere, et quod ventus si mare caerulum crispicans nitefacit purpurat dixerit, et opulentum fieri opulescere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XI 4:2)
Increscunt animi, virescit volnere virtus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XI 5:4)
Quod postquam ad aures Maximiliani pervaeniiset, qui illud nunquam crediderat antequam peractum esset, quique in seipso decipiendo principales semper partes obtinebat (etsi hoc quidem in negotio rex Gallus partus secundas eleganter sistineret) at cogitationibus suis sursum deorsum agitans et revolvens quale hoc esset, ut ipse uno icto, duplici autem ludibrio, tam nuptiis propriis quam nuptiis filiae suae deiiceretur (ex quarum utrisque magna sibi et sublimia auguratus est) patientiam omnem amisit, atque abiciens reverentiam illam atque decus quod magni reges (etiam cum sanguis eorum maxime effervescat) mutuo servare debent, regis Gallis personam et facta acerbissimis convitiis proscidit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 1:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION