-
Illic psittacus, cum sui gutturis incude, vocis monetam fabricabat humanae.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:109)
-
ad eundem modum qui suae uirtutis sterilis est * * * Psittacus auis Indiae auis est;
- (아풀레이우스, 플로리다 11:5)
-
non enim lacteus ille uel liuidus uel utrumque, subluteus aut sparsus, est, sed color psittaco uiridis et intimis plumulis et extimis palmulis.
- (아풀레이우스, 플로리다 12:2)
-
uerum ad disciplinam humani sermonis facilior est psittacus, glande qui uescitur et cuius in pedibus ut hominis quini digituli numerantur.
- (아풀레이우스, 플로리다 12:12)
-
non enim omnibus psittacis id insigne, sed illud omnibus proprium, quod eis lingua latior quam ceteris auibus;
- (아풀레이우스, 플로리다 12:13)
-
uerum enimuero et coruus et psittacus nihil aliud quam quod didicerunt pronuntiant.
- (아풀레이우스, 플로리다 12:17)
-
Salutatus similiter a psittaco emi eum iussit.
- (Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:1)
-
Voce ut loquatur psittacus coturnicis Et concupiscat esse Canus ascaules?
- (마르티알리스, 에피그램집, 10권, III3)
-
Psittacus a vobis aliorum nomina discam:
- (마르티알리스, 에피그램집, 14권, LXXIII Psittacus1)
-
abductique sunt equi, quibus pendebant fata Troiana, ut, si pabulo Troiano usi essent vel de Xantho Troiae fluvio bibissent, Troia perire non posset.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 4693)
-
Habebat puer mannulos multos et iunctos et solutos, habebat canes maiores minoresque, habebat luscinias psittacos merulas:
- (소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 2 3:2)
-
Psittacus, Eois imitatrix ales ab Indis, Occidit - exequias ite frequenter, aves!
- (푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 61)
-
Quod fuit Argolico iuvenis Phoceus Orestae, Hoc tibi, dum licuit, psittace, turtur erat.
- (푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 68)
-
Occidit illa loquax humanae vocis imago, Psittacus, extremo munus ab orbe datum!
- (푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 621)
-
Psittacus has inter nemorali sede receptus Convertit volucres in sua verba pias.
- (푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 634)
