도구

도구

라틴어 문장 검색

quibus et praebuit seipsum vivum post passionem suam in multis argumentis, per dies quadraginta apparens eis et loquens ea, quae sunt de regno Dei.
그분께서는 수난을 받으신 뒤, 당신이 살아 계신 분이심을 여러 가지 증거로 사도들에게 드러내셨습니다. 그러면서 사십 일 동안 그들에게 여러 번 나타나시어, 하느님 나라에 관한 말씀을 해 주셨습니다. (불가타 성경, 사도행전, 1장3)
Neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, iam auferebatur spes omnis salutis nostrae.
여러 날 동안 해도 별도 나타나지 않고 거센 바람만 심하게 불어, 마침내 우리가 살아날 희망이 아주 사라져 버리고 말았다. (불가타 성경, 사도행전, 27장20)
Est autem fides sperando rum substantia, rerum argu mentum non apparentium.
믿음은 우리가 바라는 것들의 보증이며 보이지 않는 실체들의 확증입니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 11장1)
Est quippe fides existimatio rerum non apparentium, hoc est sensibus corporis non subjacentium;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:3)
Fides, inquit, est sperandarum rerum substantia, argumentum non apparentium (Hebr.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:10)
Si quis autem de apparentibus quoque fidem haberi dicat, fidem abusive nominat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:19)
Quae enim sunt apparentia, fidem non habent, sed agnitionem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:27)
"Est enim fides sperandarum substantia rerum, argumentum non apparentium," hoc veraciter debet credi quod non valet videri.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:30)
Apud philosophos quoque de apparentibus etiam fides dici videtur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 3:8)
Nomine vero principii Filium designat, id est divinam rationem seu sapientiam, in qua per providentiam cuncta prius consistere quodammodo habuerunt, atque ibidem incipere quam in effectum operis ducerentur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:10)
et quodammodo multiplex dicatur Deus quomodo et trinus, non secundum quamdam substantiae diversitatem, sed secundum personarum proprietates?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:5)
Bene autem Spiritum sanctum animam mundi quasi vitam universitatis posuit, cum in bonitate Dei omnia quodammodo vivere habeant, et universa tanquam viva sint apud Deum, et nulla mortua, hoc est nulla inutilia, nec etiam ipsa mala, quae optime per bonitatem ipsius disponuntur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 40:1)
Tale quippe est quod dicit animam ex hoc et illo constare, tanquam si diceret ipsam sic tam hoc quam illud in se habere, ut ipsa animae substantia et individua et quodammodo dividua sit. Nam et Spiritus sanctus et in seipso simplex omnino substantia est, et ex natura divinitatis omnis invariabilis atque incommutabilis in seipso perseverat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 40:12)
Atque idem spiritus per effecta multiplex quodammodo vocatur, et septem spiritus nonnunquam dicitur, secundum septiformis gratiae suae efficientiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 40:13)
et quodammodo multiplex esse secundum effecta putatur, quod est seipsum in corpora scindere, secundum quod ipsa videlicet anima inseparabilis comes est corporum, cum hanc scilicet multiplicitatis scissuram nullo modo quantum ad seipsam habere possit, sed, ut dictum est, quantum ad effecta suorum videlicet distributione donorum, cum etiam isti gratiam, aliam illi tribuat, et seipsum singulis non aequaliter vel eodem modo conferat, ut hinc quoque alium spiritum iste, alium ille habere dicatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 41:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION